De mijnkrater bij de hoeve Maedelstede is een restant van de ontploffing van een dieptemijn uit de Eerste Wereldoorlog. Het was één van de 11 locaties aan het front van de Eerste Wereldoorlog waar de mijnenslag werd uitgevochten. De explosie van 19 dieptemijnen op 7 juni 1917 luidde het begin van een geallieerd offensief in (derde slag om Ieper).

Maedelstede ontleent zijn naam aan de Duitse versterking die hier in de hoeve op de frontlijn was uitgebouwd. Het front volgde de West-Vlaamse heuvelrug. De hoogteverschillen vormden de aanleiding om ondergronds te gaan: de Britten hoopten op die manier de Duitse troepen uit hun hoger gelegen posities weg te blazen.

Op dit stuk van het front hadden Duitse troepen minstens 13 ondergrondse luisterposten ingericht. Bij Maedelstede glipten de Britse tunnelwerkers ongemerkt onder de Duitse linies. Ook al verwachtten de Duitse troepen hier een diepe Britse tunnel, het lukte maar niet om dicht bij het front tot op voldoende diepte te geraken. In het voorjaar van 1917 waren de Duitse Mineure begonnen aan hun 32m diepe Duitse schacht Daniël in Wijtschatebos, maar bij gebrek aan manschappen staakten ze het werk.

In september 1916 startte de ‘250th Tunnelling Company’ vanaf een hoeve die door de Duitsers ‘Pickelstede’ genoemd werd (nu Oosthoekstraat 5, Kemmel), ongeveer 370m achter de Britse frontlinie, met de bouw van twee staalschachten, die op een diepte van 15m met mekaar verbonden werden via een galerij. Van hieruit reikten twee nieuwe schachten tot 24m diepte. Uit elke schacht vertrok er een galerij: één richting Maedelstede Farm -voor een groot deel gelegen onder de Oosthoekstraat- en één richting Wijtschatebos.

Maedelstede was één van de laatste locaties die werd uitgekozen voor de plaatsing van mijnladingen op grote diepte. Vrijwel alle andere dieptemijnen waren aan het front al geplaatst, toen het werk bij Maedelstede nog moest beginnen. Kort was de tijd voor het uitgraven van de tunnels. Uit de twee tunnels kwamen grote volumes Ieperse klei. Het heimelijk wegbrengen van de losgegraven aarde vergde bijzonder veel inspanningen (hiervoor werd onder meer een overdekte smalspoor aangelegd) en bracht de ‘tunnelers’ in tijdsnood. Uiteindelijk werden de graafwerkzaamheden richting Wijtschatebos gestaakt en werd alle moeite gefocust op Maedelstede Farm. Pas op 2 juni 1917, vijf dagen voor de 'Big Bang' van de mijnenslag, was de tweede grootste mijn in de Ieperboog in gereedheid gebracht. Op 7 juni 1917 kwam de mijn onder de Duitse stellingen tot ontploffing en blies meteen alle omliggende militaire infrastructuur in de lucht.

• Mijnschacht Maedelstede begonnen op 3 september 1916, lading klaar op 2 juli 1917.
• Lading 42637 kg ammonal en schietkatoen
• Diepte springlading: 30m
• Galerij lengte: 370 à 490 m

Huidige situatie

De weg langs Maedelstede (Oosthoekstraat) die voor de oorlog een recht traject had, werd na 1918 afgebogen en rond de krater afgeleid. De Maedelstede hoeve werd heropgebouwd, iets naar het westen, maar door het verleggen van de weg ligt deze tussen de hoeve en de krater. De relatie van de hoeve met de krater is bovendien visueel verder verbroken door het talud tussen weg en krater. Een deel van de krater werd gedempt. Van de oorspronkelijke diameter van 62m rest nu nog ongeveer een 40m. De noordwestelijke kraterlip is nog heel duidelijk waarneembaar als een verhoogde perceelsrand.