Twee burgerhuizen in neoclassicistische stijl, respectievelijk gebouwd in opdracht van 'épouse' De Smidt (nummer 47) en Bruno van Aalst (nummer 49), naar ontwerpen door de architect Guillaume Rooses uit 1896. Van de als eerste opgetrokken woning De Smidt, vergund in april 1896, werd het zadeldak in 1901 door de aannemer Edward Spruyt gemansardeerd. De pas in december vergunde woning Van Aalst, kwam pas in 1897 tot stand. Voor deze laatste bouwheer ontwierp de architect in 1900 nog een tweede burgerhuis in eclectische stijl in de Transvaalstraat.

De woningen De Smidt en Van Aalst behoren tot het vroege oeuvre van Guillaume Rooses, die omstreeks 1890 zijn debuut maakte en gedurende een dertigtal jaar actief was, tot zijn overlijden in 1922. In het overgrote deel van zijn architectuurproductie, paste Rooses een eclectische stijl toe, zowel met klassieke als neo-Vlaamserenaissance-invloeden, gekenmerkt door een polychroom materiaalgebruik en een rijk geveldecor. Op de links en rechts aanpalende percelen ontwierp hij in 1894 de woning Thijs en in 1897 de woning Theuns, beide in neo-Vlaamserenaissance-stijl. Deze panden maken deel uit van een gaaf bewaard huizenblok (Verdussenstraat 33 tot 61) dat representatief is voor de oorspronkelijke, overwegend neoclassicistische bebouwing van deze wijk, daterend uit de jaren 1880 en 1890. Eveneens in 1897 bouwde Rooses hogerop in de straat nog een eclectisch burgerhuis in opdracht van zijn vader, de aannemer Petrus Joannes Rooses.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvatten de rijwoningen respectievelijk twee bouwlagen onder een gemansardeerd zadeldak (leien), en drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevels met geblokte begane grond, rusten op een geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Nadrukkelijk horizontaal geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op de middenas. Deze wordt in nummer 47 op de bovenverdieping gemarkeerd door een balkon met consoles en gebuikte gietijzeren borstwering. Het gebokte middenrisaliet van nummer 49, wordt op de eerste verdieping geaccentueerd door een balkon met consoles en doorgetrokken balustrade. Verder beantwoorden de opstanden aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen op de begane grond, en getoogde bovenvensters in geriemde omlijsting met sluitsteen. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen, in nummer 49 met tandlijst, gekornist en op consoles in het risaliet, vormt de gevelbeëindiging; in nummer 47 houten dakkapel met klauwstukken en driehoekig fronton tussen zinken oeils-de-boeuf uit 1901. Bewaard houten schrijnwerk van de inkomdeuren en vensters, smeedijzeren keldertralies en gietijzeren voetschrapers.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.