De Onze-Lieve-Vrouw-ter-noodkapel, ook bekend als de Wauweringkapel, werd gebouwd in 1822 in het gehucht Wauweringen of Waeringhen. De kapel staat op de plek waar een lokale ontsluitingsweg de Molenbeek oversteekt en vervolgens met voetwegen de noordelijke valleiflank en Haenbosch ontsluit.

Historiek

Een eerste kapel op die plek werd opgericht in 1819 door Guillelmus Cassaert (1739-1825) als dank voor zijn genezing. Het was een kapel van 2 bij 0,8 meter. Zijn zoon Philippus Cassaert (1778-1864) en zijn vrouw Petronella Van Nijvel (1787-1837), linnenblekers te Wauwering, beloofden al eerder in 1815 een kapel ter ere van Onze-Lieve-Vrouw te bouwen als ze gespaard bleven van het Napoleontisch oorlogsgeweld. Ze bouwden in 1822 een nieuwe kapel omheen de bestaande, waarna de oude werd gesloopt. Sinds de cholera-epidemie van 1822 werd er iedere namiddag de rozenkrans gebeden. Dat gebruik continueerde zeker tot het einde van de 19de eeuw. De klok deed dienst als schaftklok voor de naastgelegen kartonfabriek Coosemans.

De kapel werd gerestaureerd in 1975-76 en recent nog in 2014. In 1975-76 werd binnenin een nieuwe muur geplaatst in witgeschilderde veldovensteen en de zoldering werd vernieuwd. De buitenzijde werd gecementeerd, het dak hersteld en het houtwerk geschilderd. De interieurschildering werd hernomen bij de laatste restauratie in 2015, toen ook een nieuwe tegelvloer werd gelegd.

Beschrijving

De georiënteerde kapel staat aan de kant van de weg, en neemt een gedeelte van een groter perceel in, waarop momenteel het ACV is gevestigd.

Bakstenen kapel op rechthoekige plattegrond, gecementeerd en rood geschilderd, onder een leien zadeldak. Op het dak staat een klokkenstoel met bekronend gietijzeren kruis. In de westelijke voorpuntgevel geeft een segmentboogdeur in hardstenen omlijsting toegang tot de kapel. Boven de deur een hardstenen herdenkingssteen met het opschrift 'DEZE KAPEL IS GEBOUWD/ TEN JARE 1822/ TER EERE VAN/ O.L.VROUW TER NOOD'. In de puntgevel zijn muurankers zichtbaar Herdenkingssteen en deur zijn opgenomen in een met imitatievoegen gemarkeerd muurveld, waarboven een recente luifel is geplaatst. De oostelijke achtergevel is gesloten. De zijgevels hebben allebei een centraal geplaatst, getralied en met hardsteen omlijst segmentboogvenster met een 20ste-eeuwse glas-in-loodvulling.

Het interieur is recent sterk gewijzigd, met onder meer een nieuwe tegelvloer en nieuwe beplanking van het plafond. Een eenvoudige altaartafel met gedecoreerde bovenbouw staat in het koor. De geschilderde houten panelen van het koor zijn ouder. De draperieversiering, de beeldnis met flankerende zuilen en de bekroning met putti, palmtakken en een vuurpot doen zelfs eerder laat-18de-eeuws aan dan voeg 19de-eeuws.