Pottenbakkersatelier en woning van het kunstenaarsechtpaar Claude en Cécile Delhaye-Van Parys, opgetrokken in 1968 en uitgebreid in 1978. Claude Delhaye diende in eigen naam de plannen in, en tekende die wellicht ook zelf; het bouwdossier vermeldt geen architect. Maataanduidingen op het plan suggereren dat Claude Delhaye wiskundige modules gebruikte om het ontwerp te tekenen.

In 1968 wordt een bestaand bouwvolume met rechthoekige plattegrond sterk verbouwd en uitgebreid met een haaks geplaatste vleugel. De L-vormig tegen elkaar aangebouwde volumes worden gekenmerkt door witgeschilderde, bakstenen lijst- en zijpuntgevels en zwarte pannen schild- en zadeldaken in een regionalistische, landelijke stijl. Het hoogste volume, gemarkeerd door een expressief uitgewerkte noordelijke zijpuntgevel met centraal de schoorsteen en geflankeerd door rechthoekige smalle vensters, bevat het pottenbakkersatelier met oven. Door het gebruik van sierelementen lijkt het alsof de beide gevelhelften scharnieren rond de ronde schoorsteen. De flankerende vensters verhogen en verbreden trapsgewijs. Opmerkelijk zijn de hellend geplaatste vensterdorpels.

In de lagere vleugel zit de garage en enkele nutsruimtes. Tien jaar later wordt het L-vormige complex met een derde vleugel uitgebreid aan de westzijde. Het zeer eenvoudige bakstenen volume in landelijke stijl, onder hoog zadeldak, herbergt de woning van het kunstenaarskoppel.