Midden-19de-eeuws complex bestaande uit een woonhuis, schuur en verbindingsvleugel rond een erf.

Woonhuis opgetrokken door Laurentius Portaels (herbergier) in 1848 en volgens de kadastrale gegevens vier jaar later uitgebreid met de schuur. In 1917 wordt een verbindend volume opgetrokken door Lodewijk Beelen-Vanderberghen.

Het verharde erf is afgesloten met een bakstenen muur en een metalen hek aan een bakstenen hekpijler. Burgerhuis van het dubbelhuistype bestaande uit vier traveeën en twee bouwlagen onder een pannen zadeldak. De rode bakstenen lijstgevel op een hardstenen plint wordt horizontaal belijnd door tot kordonlijst doorgetrokken onderdorpels van de bovenvensters en een sierlijst onder de kroonlijst. De straatgevel wordt verticaal geritmeerd door de plaatsing van de rechthoekige vensters met hardstenen bovendorpels onder bakstenen segmentbogen; in de tweede travee zit de eveneens met hardsteen omlijste voordeur. Alle vensteropeningen zijn beluikt op de benedenverdieping. De vrije zijpuntgevel is geopend door een beluikt benedenvenster en een rondbogig zoldervenster.

Achterin een schuur van vermoedelijk vijf ongelijke traveeën met een verlaagde zolder onder een pannen zadeldak. Langsgevel met in de rechter travee een brede, vermoedelijk nieuw aangebrachte korfboogpoort en verder laadluiken onder het dak. Bouwsporen wijzen op verbouwingen.