Eenheidsbebouwing van vier neoclassicistische panden, bestaande uit een hoekhuis en drie identieke burgerhuizen, volgens de bouwaanvraag daterend van 1896.

Historiek

De bebouwing op de hoek van de Parklaan met de Burggravenlaan (vroeger Kleistraat) behoorde aanvankelijk niet tot de geplande aanleg van de Parklaan. Reeds in 1896, nog voor de bebouwing van de zuidzijde van de Parklaan (verkavelingsserie II), verkavelde men dit hoekperceel dat eveneens in eigendom van de stad was. Op de gemeenteraadszitting van 7 februari 1896 omschreef men het perceel als "[…] un terrain ayant peu de profondeur, mais assez bien de façade. […] Les maisons qu’on érigera sur ces lots, cacheront les vieilles constructions de la rue de l’Argile [Kleistraat] et constitueront un embellissement qui ne pourra que favoriser la vente des autres terrains que la Ville possède le long du boulevard du Parc." Aanvankelijk zou men het perceel verkavelen in drie loten, maar uiteindelijk kwam een hoekpand (café) met drie bescheiden rijwoningen tot stand. De vier opbrengsteigendommen werden samen ontworpen door de Gentse aannemer S. De Taeye & Cie. De bouwaanvraag van 21 mei 1896 werd echter opgesplitst omdat de panden eigendom waren van twee afzonderlijke bouwheren. De drie woonhuizen waren eigendom van Seraphin De Taeye & Cie, het hoekpand van Theophiel Moens. Bijgevolg werden de plannen voor de bouwaanvragen letterlijk in twee geknipt.

De ligging aan het Parkplein bij het voormalige 'klein Sint-Pietersstation' verklaart de functie van het hoekpand als café. Het hoekpand had een koer aan de zijde van de Burggravenlaan afgescheiden door een bakstenen muur met centraal een getoogde deur. Vandaag is deze muur bepleisterd en voorzien van een bekronende balustrade. Aan deze koer waren het trappenhuis en toiletten gelegen. De drie woonhuizen zijn bescheiden en identiek qua indeling. Door de vorm van het perceel zijn de panden echter ongelijk qua grootte waarbij het linkse (oostelijke) pand het kleinst en het rechterpand het grootst is. Zowel voor het hoekpand als de rijhuizen werd het neoclassicistische gevelontwerp minder rijk uitgevoerd dan op de bouwplannen wordt weergegeven. Men koos voor minder uitgewerkte vensteromlijstingen en borstweringen en een vlakke bepleistering op de verdiepingen.

Beschrijving

Neoclassicistisch hoekpand (café) gelegen op de hoek van de Parklaan met de Burggravenlaan. Het pand telt drie bouwlagen en twee traveeën aan de Parklaan, één overhoekse travee en twee traveeën aan de Burggravenlaan met aanpalend eenlaags volume (voorheen de muur van de koer). De bepleisterde gevel is voorzien van doorlopende bepleisterde banden en waterlijsten, heeft een begane grond met imitatievoegen en een houten kroonlijst op klossen met tandlijst onder een zadeldak (pannen, nok telkens parallel aan de straat). De gelijkvloerse verdieping telt vier vensters en een toegangsdeur, die zich op hoek bevindt, allen zonder omlijsting en met hardstenen dorpels. De (beschilderde) hardstenen plint heeft vier getoogde kelderramen. De vijf vensters per verdieping zijn gevat in een rechthoekige geprofileerde omlijsting boven hardstenen dorpel, op de eerste verdieping met consolevormige sluitsteen.

De drie identieke neoclassicistische rijhuizen hebben een uniforme gevelwand. Elk rijhuis telt twee traveeën en drie en een halve bouwlaag (souterrain) onder een zadeldak (pannen, nok parallel aan de straat). De bepleisterde gevel is afgewerkt met schijnvoegen op de gelijkvloerse verdieping, imitatievoegen op de eerste verdieping en vlakke bepleistering op de tweede verdieping, onder een houten kroonlijst op klossen met tandlijst. De gelijkvloerse verdieping heeft een hardstenen plint en is voorzien van een deuropening en een rechthoekig venster met hardstenen dorpel, beide zonder omlijsting. De twee vensters per verdieping zijn gevat in een rechthoekige geprofileerde omlijsting boven hardstenen dorpel, op de eerste verdieping met consolevormige sluitsteen. Alleen bij het linkse pand (Parklaan nummer 127) bleef het originele schrijnwerk bewaard, met uitzondering van het kelderraam). Het betreft een houten paneeldeur met brievengleuf en ijzeren deurraampje onder een vast bovenlicht. Het benedenraam is drieledig met bovenlicht, de overige ramen hebben een klassieke T-opdeling. Alleen het kelderraam van het rechterpand (Parklaan nummer 133) is voorzien van dievenijzers.