Burgerhuis in neoclassicistische stijl gebouwd in opdracht van Eugeen Herman, naar een ontwerp door Adolphe Mortier uit 1883. Het gebouw behoort tot de vroegste realisaties van de architect, die in Antwerpen actief was vanaf begin jaren 1880 tot aan de Eerste Wereldoorlog. Waar hij aanvankelijk een conventionele neoclassicistische of eclectische stijl toepaste, adopteren zijn woningontwerpen tijdens de jaren 1900 invloeden van de art nouveau.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen en een mezzanine onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, met geblokte begane grond, rust op een geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Nadrukkelijk horizontaal geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op het geblokte middenrisaliet. Dit laatste wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een balkon met consoles, cartouche en gietijzeren borstwering. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen, op de bovenverdiepingen met onderdorpel, de eerste verdieping geaccentueerd door geriemde omlijstingen met oren. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard, evenals de smeedijzeren keldertralies, gietijzeren voetschraper en parapetten.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.