Burgerhuis in neoclassicistische stijl gebouwd in opdracht van Michel De Mey, naar een ontwerp door Gerard Jan Maas uit 1897. De uit Nederland afkomstige architect lijkt in Antwerpen actief te zijn geweest vanaf de late jaren 1880 tot omstreeks 1920. Het conventionele neoclassicisme van de woning De Mey is representatief voor zijn residentiële productie uit de vroege periode, daar waar hij voor pakhuizen gelijktijdig de neo-Vlaamserenaissance-stijl toepast.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met geblokte begane grond, rust op een geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Nadrukkelijk horizontaal geleed door waterlijsten en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op het geblokte middenrisaliet. Dit laatste wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een entablement en een balkon met balustrade, beide op voluutconsoles. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige muuropeningen, de bovenvensters in geriemde omlijsting met oren, op de eerste verdieping en in het risaliet geaccentueerd door een sluitsteen. Een klassiek hoofdgestel met gekorniste houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard, evenals de smeedijzeren keldertralies en de gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.