is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Juwelier Verdickt
Deze vaststelling is geldig sinds
Het winkelinterieur van Juwelier Verdickt werd in 1946 ingericht in een eind-19de-eeuws neoclassicistisch pand. De zaak was al sinds 1905 gevestigd in de Vondelstraat 4, maar werd grondig vernieuwd in 1946. De nieuwe pui werd ontworpen door architect L. Hendrikx. Voor de winkelinrichting werd beroep gedaan op E. Wuyts-Claessens uit Driehoekstraat 13 in Ekeren.
Er is geen bouwdossier bewaard van de oprichting van het pand. Kadastrale gegevens vermelden 1888 als bouwjaar. Maar al eerder was Diels gevestigd op dit adres en verkreeg in 1876 een milieuvergunning voor het uitbaten van een bakkerij en het bouwen van een oven in de kelder. Blom, een schrijnwerker, koopt het pand van Diels in 1894 en doet datzelfde jaar een aanvraag om de pui te verbouwen.
Juwelier Verdickt werd volgens de bedrijfsgeschiedenis opgericht in 1905 in dit neoclassicistisch pand. Op een foto van 1913 zien we de gevel, druk beschilderd met reclame: "Diamantzetter – graveerder – drijver" , "Kenteekens, medaliën en eereteekens voor maatschappijen". Op de ruit geschilderd "Goud Smederij – Karel Verdickt – Diamantzetter". Op de sokkel van de pui "Goud 18 Karaat". Ook op de ruiten van de eerste verdieping werden reclameteksten aangebracht.
De huidige pui en het interieur van de winkel dateren van 1946, een verbouwing met steun van het Fonds voor ’s Lands Wederopbouw. Nochtans liep het pand geen schade op tijdens de oorlog.
De neoclassicistische rijwoning met drie bouwlagen en drie traveeën onder een zadeldak heeft een regelmatig ingedeelde lijstgevel, met rechthoekige vensteropeningen in geriemde omlijsting met oren en sluitsteen die regelmatig in de traveeën zijn geplaatst. De gevel werd van haar typische neoclassicistische bepleistering ontdaan, maar bewaarde de smeedijzeren borstweringen en een houten geprofileerde kroonlijst op klossen.
De volledige begane grond wordt ingenomen door een gevelbrede etalage gevat in houten, ongeschilderd schrijnwerk. De winkelpui van 1946 is een ontwerp van architect L. Hendrikx en verving een oudere houten winkelpui in neorenaissancestijl die van 1894 dateerde. De pui van 1946 is wellicht grotendeels bewaard, maar werd bedekt in 2015 door een gevelbreed reclamebord. Volgens het plan werd het bovenste deel van de pui bezet in een combinatie van zandmortel en similibezetting. In dit deel van de pui zit een verdiept paneel waarop oorspronkelijk de naam Verdickt in neonletters aangebracht was. Daaronder is de pui bekleed met zwart graniet. De ruiten bevatten bovenlichten in geëtst glas met informatie: "Reparatiën, uurwerken, juwelen, zilverwerk". De houten winkeldeur heeft een sierlijk uitgewerkte klink.
De verbouwing van de winkel in 1946 werd uitgevoerd door E. Wuyts-Claessens uit Driehoekstraat 13 in Ekeren. Deze naam vinden we terug op een schildje dat aangebracht werd op de toonbank. Wellicht is deze firma ook verantwoordelijk voor het ontwerp van de binneninrichting; plannen ontbreken.
De winkel werd geïntegreerd in de voorkamers van een oudere, neoclassicistische woning met klassieke enkelhuisindeling. Deze structuur werd behouden: de laterale gang in de linkertravee bevat een trappenhuis naar de verdiepingen. In de venstertraveeën zit telkens een enfilade van achter elkaar gelegen woonkamers, waarin op de begane grond de winkel werd ingericht. Links in de etalage werd een geïntegreerd portaal voorzien, dat leidt naar de gang met afzonderlijke inkom voor de bovenliggende woning en ook een winkeldeur heeft die in een schuine hoek geplaatst werd.
In de rechthoekige, gekoppelde en achter elkaar aansluitende ruimtes werden drie nagelvaste houten toonbanken in U-vorm opgesteld die de sobere ruimte structureren. Ze vormen een warm contrast met de onversierde gestucte wanden en plafonds. De toog heeft een glazen bovenblad met metalen randafwerking. De tekening van het fineer is in boekvorm gelegd. In die tijd werd veelvuldig gebruik gemaakt van Afrikaanse houtsoorten die uit de koloniën werden ingevoerd. Hier werd wellicht gebruik gemaakt van Afrikaans mahonie: sipo of sapelli.
Een paneel op de fronten van de toonbanken is momenteel overschilderd, maar bestond oorspronkelijk uit glazen toonkasten. De omkadering van het paneel is uitgevoerd in movingui. Langs de achterzijde bestaan de toonbanken uit twee delen, het bovenste register van de kasten heeft laden, het onderste register bestaat uit draaideurtjes.
Ook voor de lambrisering en een losse kast achter de toonbank werd Afrikaans mahonie in combinatie van het gele movingui of avodire toegepast. Daardoor vormen ze een geheel met de toonbanken. Het fineer is in waaiervormige stroken aangebracht. De kast bevat een spiegel in het bovenste register en draaideuren onderaan.
De winkelruimte staat in verbinding met een achterliggende ruimte waar boven de deur het bordje "Bureel" hangt. De originele tussendeuren bestonden uit drie delen. Slechts één ervan is bewaard gebleven. Ze is uitgevoerd in hout en heeft beglazing met gezandstraalde ruitvormen. In deze ruimte is geen authentiek interieur aanwezig, wel een schouw in rode marmer. Een los meubel met houten rolluik werd in de winkel gebruikt vòòr 1946.
In de winkel is een plint in donkerrode tegels zichtbaar. Momenteel is op de vloer linoleum aangebracht. Eronder zouden nog de originele tegeltjes liggen in witte en blauwe tinten.
Auteurs: Ennekens, Katherine
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Juwelier Verdickt [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/304647 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Stad Antwerpen
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.