Kapsalon Jonny met futuristisch interieur van 1971 op de begane grond van een neoclassicistisch pand gelegen in de Diepestraat

Historiek

Kapsalon Jonny is ingericht op de begane grond van een neoclassicistisch woon- en winkelhuis gebouwd volgens een bouwdossier van 1896. Het vormt een ensemble met de aanpalende woning aan de linkerzijde (vandaag nummers 43 en 45). Gespiegeld ontwerp waarbij beide panden voorzien werden van een winkelpui met fraai houten schrijnwerk. Het ontwerp werd getekend door architect Frans Claes uit Borgerhout in opdracht van E. Van Hoof, eigenaar wonende in Berlaar. Van Frans Claes zijn al een drietal gelijkaardige neoclassicistische winkelhuizen geregistreerd, telkens voorzien van een neoclassicistische houten pui op de begane grond.

De winkel op de begane grond werd in 1971 verbouwd tot een zeer opvallend, eigentijds kapsalon naar een ontwerp van binnenhuisarchitect en kunstenaar Walter Vermin (1933–2014) in opdracht van dameskapper Jonny De Bont. Architect J.F. Verboven uit Lier tekende de plannen in opdracht van Vermin; Mebar nv uit Kontich was de aannemer. Kapsalon Jonny was het tweede salon dat Vermin tekende. Eerder ontwierp hij een herensalon in Wommelgem en een diamantzaak aan de Boerentoren in Antwerpen.

Exterieur

Neoclassicistisch winkelhuis van drie bouwlagen en drie traveeën met bepleisterde lijstgevel met rechthoekige vensters met gedecoreerde borstwering. Het ontwerp voorzag geriemde vensters, deze detaillering is vandaag verdwenen. Sterk horizontaliserend karakter wegens doorlopende vensterbanken. Houten kroonlijst met tandlijst op klossen vormen de gevelbeëindiging.

De huidige pui dateert van 1971 naar een ontwerp van binnenhuisarchitect en kunstenaar Walter Vermin (1933–2014) in opdracht van dameskapper Jonny De Bont. Vermin voorzag een pui met gesloten karakter om de privacy van de klanten te garanderen. De winkelpui is gedeeltelijk bekleed met aluminium decoratieplaten met diamantkopmotief. Hoge sokkel in witte sierbaksteen met daarboven een bandraam waarvan de ruiten in bronsglas uitgevoerd zijn. Beglaasde deur met portaaltje. De belettering op de gevel (individuele letters JONNY) is verdwenen.

Winkelinterieur

Het futuristische jaren '70-kapsalon is geïntegreerd in de eind-19de-eeuwse enkelhuisplattegrond van de bestaande woning. In de linkertravee zit de gang met trappenhuis naar de woning op de verdiepingen, met daarachter de keuken; in de twee rechtertraveeën bevindt zich een enfilade van drie woonkamers. De structuur van deze plattegrond werd behouden, maar werd door het weghalen van de tussenmuur tussen hal en voorkamer, en het verwijderen van de tussendeuren tussen de drie woonkamers, volledig opengewerkt tot één geheel van naar achter toe steeds versmallende kamers.

De toegang tot de winkel bevindt zich in de linkertravee van de woning. Rechts sluit het portaal meteen aan bij het kapsalon. Een toegangsdeur naar de gang met het trappenhuis naar het woonhuis op de verdiepingen is bekleed met een zelfde decoratieplaat zoals op de gevel, hier echter uitgevoerd in kunststof. Ook in het woonhuis boven heeft Vermin een aantal ingrepen gedaan, onder meer de trapleuning met metalen verticale spijlen die tot de hoogste verdieping reikt.

Het kapsalon is ontworpen tegen een kader van strak gepleisterde en witgeschilderde muren en een vloer met bruine, gevlamde tegels. Het plafond valt meteen op, door de volumewerking gecreëerd door grote lichtarmaturen en verdiepte velden.

Het voorste deel van het salon wordt gedomineerd door een centraal zeshoekig meubel. Aan de zes zitplaatsen is telkens een zeshoekige spiegel voorzien die centraal op het meubel staat. Het meubel in witte meubelplaat heeft per zitplaats een uitsparing waarin een asbak in aardewerk voorzien is. Het geheel rust op een trompetvormig metalen onderstel. In het verlaagde plafond boven het centrale meubel is een verluchtingssysteem voorzien dat uitgeeft op de voorgevel. Rondom het meubel hangen droogkappen aan het plafond, hetgeen plaatsbesparend is. De kuipstoelen in zwart kunstleer zijn origineel van 1971. Kleine witte tegels volgen het zeshoekige patroon van het meubel. Ze sluiten aan op bruine tegels die in de overige ruimte van het salon toegepast zijn.

Tegen de voorgevel, geopend door een hoog geplaatst, smal bandraam met verduisterend glas, stond een rij zeteltjes voor de wachtende klanten, maar die zijn verdwenen. Aan de inkom hangt links een abstract kunstwerk van Walter Vermin, het eerste dat hij maakte in die soort. Aanvankelijk stonden eronder droogbloemen. Later verving Vermin die door metalen profielen in verschillende kleuren en hoogtes. Deze compositie moest de skyline van Antwerpen voorstellen. Eveneens links bevindt zich een vestiairekast met schuifdeuren.

Het lange deel van het salon achteraan is functioneel ingericht met rechts een rij stoelen, spiegels en wasbekkens. De waterafvoer van de drie wasbekkens is in de vloer verwerkt. Eén van de wastafels is verdwenen. Links bevindt zich een eenvoudige toonbank in witte meubelplaat. Een reeks volumes met verlichting die aan het plafond hangen, werden op de ontwerptekening in het verlengde voorzien van glazen kasten op sokkels. Deze zijn vandaag verdwenen en het is niet duidelijk of het ontwerp ooit zo werd uitgevoerd.