Architectenwoning gebouwd in het begin van de jaren 1970 naar een ontwerp van Joannes Olaerts op de funderingen van een in 1972 deels afgebroken gebouw van één bouwlaag. De bouwplannen werden goedgekeurd op 19 juni 1970, in 1973 werd het gebouw door het kadaster geregistreerd. De architect bouwde de woning voor zichzelf en zijn vrouw Betty Hanssen, en integreerde er ook zijn architectenbureau. Anno 2016 wordt de woning nog steeds op dezelfde manier gebruikt. Het architectenbureau werd overgenomen door zijn dochter Sarah Olaerts.

Joannes (Jan) Olaerts was sinds de jaren 1960 zeer actief als architect van particuliere woningen en appartementsgebouwen maar realiseerde ook kleinere verbouwingen en uitbreidingen van bestaande panden. Tussen 1969 en 1975 was hij betrokken bij de uitbouw van het zuidoostelijke deel van de Genkse wijk Boxbergheide. In 1975 ontwierp hij de Turkse moskee in Winterslag. In 1971 werd hij benoemd tot leraar "Theorie van de bouwkunst" aan het Provinciaal Hoger Instituut voor Architectuur te Hasselt. De evolutie van het oeuvre van deze Genkse architect moet nog verder onderzocht worden.

De ruwe, geblokte volumes en het gebruik van zichtbaar metselwerk en "béton brut" zijn typerende kenmerken van het brutalisme, waarvan deze architectenwoning een laat maar indrukwekkend voorbeeld is.

Het pand is ingeplant in de rijbebouwing van de Grotestraat en neemt de volledige diepte van een ondiep, taps toelopend bouwblok in dat zich tussen de Grotestraat en de achterliggende Calvariestraat bevindt. Het onbebouwde perceel ten westen van de woning wordt gebruikt als tuin en terras, waardoor de architect de mogelijkheid kreeg om een halfopen bebouwing te creëren. Naar de Grotestraat toe is de tuin afgesloten met een met klimop begroeide muur, aan de zijde van de Calvariestraat met een houten plankenwand. In de tuin staat een grote conifeer (spar), het meest westelijke deel van het tuinperceel wordt ingenomen door een houten carport.

Imposante, half vrijstaande woning van vier bouwlagen met gevelparementen in bruin baksteenmetselwerk en zichtbeton. In de zuidwestelijke hoek van het pand is het baksteenmetselwerk witgeschilderd. Rond een aantal vensteropeningen ziet men bruin geschilderde houten beplanking.

De gevels vertonen een spel van in elkaar geschoven blokvormige volumes van verschillende afmetingen met doorgaans rechthoekige, vaak in horizontale banden gekoppelde vensteropeningen. De voorgevel wordt getypeerd door een aantal inspringende gevelvlakken, die de driedimensionaliteit van het gebouw versterken. Geheel links in de gevel vormt de bolle bakstenen koker van de spiltrap een contrasterend element, de overgang met de buurwoning makend. De metalen voordeur tussen twee glazen vlakken is versierd met een reliëf van in elkaar geschoven verticale staven. De achtergevel (zijde Calvariestraat) is vlakker opgevat maar heeft drie vooruitgeschoven, horizontaal getrapte volumes die twee bouwlagen beslaan en door een terras bekroond worden. Hierboven ziet men de terugwijkende gevel van de tweede en derde verdieping.

Bij de bouw werd een deel van de kelders en het gelijkvloers van het voorgaande gebouw in de nieuwbouw geïntegreerd. Het deels onderkelderde interieur heeft een functionele indeling waarbij de zones voor werken, slapen en wonen zich telkens op een andere verdieping bevinden. Het gelijkvloers bevatte volgens de bouwplannen oorspronkelijk naast inkom- en ontvangsthal meerdere garages. Op de eerste verdieping zijn vier slaapkamers, een speelruimte en een klein bureel rond een centrale gang gegroepeerd. De twee bovenverdiepingen bieden ruimte aan royale woonkamers en een terras. Opvallend is het contrast tussen de kleine compartimentering van de eerste twee bouwlagen en de openheid van de twee bovenverdiepingen.

Alle verdiepingen worden met elkaar verbonden door een spiltrap in de noordoostelijke hoek, naast de inkomhal, en een lift aan de westzijde van de woning.

Begane grond en eerste verdieping vertonen een complexe plattegrond, met aan beide straatgevels een reeks naast elkaar gelegen, kleine rechthoekige kamers, verbonden door een tussenliggende gang parallel met de voorgevel. De getrapte positionering van de uitstekende volumes aan de achtergevel, waarin garages en slaapkamers zijn ondergebracht, zorgt ondanks het gesloten karakter van de achtergevel voor voldoende zijdelingse lichtinval.

De tweede en derde verdieping worden bijna geheel ingenomen door een grote woonkamer, die van voor- tot achtergevel reikt en met vides en tussenverdiepingen de twee bouwlagen beslaat. Brede vensterpartijen zorgen van beide zijden voor veel lichtinval en een open zicht. Enkel een klein deel van de derde bouwlaag, tegen de westgevel, werd verder onderverdeeld met functionele ruimtes zoals keuken met eethoek, toilet, vestiaire en bergruimtes. Op de bovenverdieping bevindt zich een brede galerij tussen twee vides en langs de voorgevel een smalle overloop.