Op het kruispunt van Mazier en Zetsel loopt de weg Mazier verder rechtdoor als onverharde wegel die de volgende helling opgaat. Deze weg loopt tussen uitgestrekte percelen akker- en weiland en is deels ingesneden. Op het hoogste punt zijn nog resten zichtbaar van een vroegere kasseiverharding. Waar de weg daalt richting de Nieuwermolenbeek is het wegdek centraal verhard met een kasseistrook. Verder naar de beek toe snijdt de weg zich dieper in en verdwijnt de kasseistrook. De holle weg passeert een kleine wegkapel en steekt de Nieuwermolenbeek over. Eens de beek voorbij, is de weg ter hoogte van een woning aangelegd als kasseiweg. Vervolgens is de weg over een korte afstand langs weerszijden beplant met opgaande zomereik. Na dit stukje 'dreef' loopt de onverharde weg rechtdoor tussen grote akkerpercelen met open zichten rondom. Tenslotte komt de weg uit bij een kruispunt gemarkeerd door een wegkapel met kapellinde.

Deze weg staat op de Poppkaart aangeduid als 'Chemin du Moulin' en verbond het gehucht Koudertaveerne en de verspreide hoeves met de watermolen bij het Kasteel van Nieuwermolen. De weg kruiste de Nieuwermolenbeek die de grens vormde met Asse en leidde naar Sint-Ulriks-Kapelle. De hoofdweg naar Sint-Ulriks-Kapelle leidde langs het Kasteel Hoogpoort, deze weg bood een alternatieve route. Deze weg wordt reeds afgebeeld op historische kaarten en wordt vermeld in het kaartboek van de abdij van Affligem uit 1722. Hier passeert de weg tussen de akkers van 'Het Groot Hof Velt' op het plateau en 'Den Sollen Bosch' op de flank tegen de IJsenbeek. De weg Mazier wordt reeds vermeld in een hertogelijk leenboek van 1440 en vormt een historisch belangrijke verbindingsweg tussen Koudertaveerne en Sint-Ulriks-Kapelle.