Burgerhuis in neoclassicistische stijl, te dateren tijdens het derde kwart van de 19de eeuw. Een bouwaanvraag uit 1866 voor een hotel op de hoek van de Van Schoonbekestraat en de Harmoniestraat, waarin de bouwplannen ontbreken, is wellicht te identificeren met dit pand. Opdrachtgever was ridder Edouard Parthon de Von (Nantes, 1788-Oostende, 1877), echtgenoot van Jeanne van de Velde. Deze diplomaat, horticulteur en fabelschrijver, verbonden aan het militair huis van koning Lodewijk XVIII, werd in 1829 tot Frans consul in Antwerpen benoemd. Na de 'Révolution de Juillet' van 1830 vestigde hij zich definitief in België. Een latere eigenaar Evrard Havenith (1839-1933), echtgenoot van Elisa van den Bergh (1850-1920), liet in 1910 door aannemer Jan Brouwers de vierkante annex tegen de linker zijgevel optrekken, en in 1927 de oorspronkelijk halve tweede verdieping verhogen tot een volwaardige etage. Het pand werd vervolgens door de arts Fr. Van Baarle verbouwd tot dokterswoning met radiologiepraktijk, naar een ontwerp door de architect Frans Laporta uit 1951.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de half vrijstaande rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, met schijnvoegen op de begane grond, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Geleed door het gevelbrede balkon met acanthusconsoles en gietijzeren borstwering van de eerste verdieping, beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen. Portaal met entablement op voluutconsoles in de linker travee, bovenvensters in geriemde omlijsting. Een klassiek hoofdgestel met houten kroon- en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Houten schrijnwerk. Later aangebouwde annexen tegen de linker zijgevel, deels verborgen achter de aanpalende tuinmuur.

Ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal, bood de begane grond vóór de uitbreiding van 1910 ruimte aan een enfilade van salon, eetkamer en veranda, geflankeerd door de keuken; in de toegevoegde annex kwam een nieuwe keuken. Bij de verbouwing tot dokterswoning in 1951 werd het salon omgevormd tot wachtkamer, en de keuken in de annex tot 'onderzoekskamer' (radiologie). Een uitbreiding achter de tuinmuur omvatte een kleine wachtkamer, een labo en donkere kamer. Verder werd een nieuwe keuken aangebouwd tegen de achtergevel. Op de eerste verdieping kwam een privé-appartement met salon, fumoir, slaapkamer en badkamer.

Nummers 5, 9-11. Neoclassicistische dubbel- en enkelhuizen van drie à drie en een halve (nummer 5) bouwlaag, uit de tweede helft van de 19de eeuw. Bepleisterde en beschilderde lijstgevels met imitatievoegen op begane grond, rechthoekige en licht gebogen (nummer 9) muuropeningen in sobere omlijstingen. Nummer 5 met erker en bekronende balkonleuning rechts; nummer 11 met gevelbrede ijzeren balkonleuning en aansluitend laag dienstgebouw rechts. Nummer 9 met latere garagepoort.