Op de oude westelijke bosgrens van Schophemerheide staat op de perceelsgrens een kaphaag. De kaphaag bestaat uit 16 geknotte haagbeuken met een knothoogte van ongeveer 2 m en 1 geknotte witte paardenkastanje met een knothoogte van 3,5 m. De haagbeuken hebben een omtrek tot 243 cm (gemeten op 150 cm), dit is de meest noordelijke boom. De bomen markeren een oude grens in landgebruik en tevens mogelijk een eigendomsgrens. Tussen de bomenrij en het bos bevindt zich een gracht.

De kaart van Villaret en de Kabinetskaart van de Ferraris tonen een hoogstamboomgaard bij een erf ten oosten en akkerland ten westen van deze perceelsgrens. Op de 19de-eeuwse en begin 20ste-eeuwse kaarten is het erf verdwenen en is de hoogstamboomgaard bebost. Het akkerland ten westen blijft ongewijzigd. Op de topografische kaart van 1939 en latere kaarten is de bossituatie ongewijzigd. Het akkerland wordt omgezet in hoogstamboomgaard en later in grasland.

De onderbegroeiing bestaat uit éénbloemig parelgras en elzenzegge.