Modernistisch appartementsgebouw met groene cimornéstroken, in 1935 gebouwd in opdracht van beenhouwer Petrus Marinus Adrianus Huybrechts, die zelf in Antwerpen gevestigd was. Het oorspronkelijke bouwdossier is niet bewaard, waardoor de ontwerper niet gekend is.

De woning maakt deel uit van de tijdens het interbellum ingevulde zuidzijde van de Du Chastellei, die bestaat uit burger- en meergezinswoningen in traditionalistisch-pittoreske, modernistische of art-decostijl, en waarvan de voorbeelden in cottagestijl aansluiten bij de oudere, vooroorlogse bebouwing aan de noordoostkant van de straat. Het woonhuis in de rij onderscheidt zich in de gevelwand door de materiaalkeuze (gele baksteen en een afwerking in cimorné) in combinatie met de toepassing van metselmozaïek.

De voortuin met toegangspaden naar de kelder en inkom in gekleurde betontegels was oorspronkelijk van de straat gescheiden met een metalen afsluiting. De bakstenen wang van de keldertoegang is gedekt met mogelijk nog oorspronkelijke of gerecupereerde, rood-witte tegels met geometrische motieven in dambordpatroon. Twee traveeën breed en drie bouwlagen hoog onder een plat dak, heeft de op een blauwe hardstenen plint en boven het souterrain op een met cimorné beklede basis rustende lijstgevel een parement uit gele platte baksteen, gemetseld in halfsteens verband en met schaduw- of teruggehouden voegen. Contrasterend zijn de postamenten boven de toegang, de erkerposten en de lateien afgewerkt met donkergroene cimorné. De doorlopende vensterdorpels en kroonlijst zijn uitgevoerd in zwart geglazuurde tegels.

De lijstgevel kenmerkt zich door een asymmetrische compositie van een smalle, op de verdiepingen volledig blinde toegangstravee en een brede venstertravee, uitgevoerd als een halfronde gevelhoge en met regelmatige drielichten geopende erker. De borstweringen van de zijlichten zijn uitgevoerd in een haaks strekkenverband. De smalle toegangstravee is ontsloten door een rechthoekige inkom bereikbaar langs met rode gebakken tegels beklede trappen, voorzien van een meer recent toegevoegde handlijst. Op de verdiepingen is de blinde gevel in deze travee gemarkeerd door een boven de daklijst uittorenend centraal en monumentaal postament, bekleed met cimorné. Het souterrain is bereikbaar langs een luie trap, en is geopend met een enkelvoudige deuropening

Het houten vensterschrijnwerk op de begane grond en verdiepingen dateert mogelijk uit de naoorlogse periode, alsook de invullingen van de bovenlichten met gekleurd glas in lood. Oorspronkelijk zijn wellicht nog de deurpanelen met verzorgde metalen roosters en in de toegang tot de appartementen naast de brievengleuven ook de oorspronkelijke deurgreep.

Over de plattegrond van het appartementsgebouw met één appartement per verdieping zijn geen archiefbescheiden voorhanden, maar vermoedelijk is deze nog geïnspireerd op de traditionele, sedert de 19de eeuw gangbare enkelhuisindeling, waar naast de zijdelings ingeplante trap en inkomhal de leef- en slaapkamers gesitueerd zijn, en met in de smallere achterbouw de natte ruimten (keuken, wc en eventueel een pomphuis).