Eenvoudige en traditionele dorpswoning in baksteenpolychromie met art-deco-inslag, omstreeks 1932 als opbrengstpand op de gronden van een schrijnwerkerij opgetrokken voor aannemer Florent Van den Bulck-Van Hees, die het ontwerp en de uitvoering vermoedelijk zelf voor zijn rekening nam. De nieuwe eigenaar aan wie het pand in 1933 verkocht werd liet onmiddellijk daarop de achterbouw verlengen en achteraan het perceel een bijkomend tuinvolume optrekken.

Het pand maakt deel uit van een reeks bescheiden interbellum burgerhuizen in de rij, waarvan de nummers 21-23 een meer uitgesproken art-decovormgeving vertonen. Met de toepassing van polychrome baksteen, sluit het nummer 27 aan bij de oudere, vooroorlogse eclectische gevels aan overzijde van de straat. Het vormt een representatief voorbeeld van een bakstenen dorpswoning, waarvan de gevel en het schrijnwerk gaaf bewaard bleven.

Met een gevelbreedte van twee traveeën, omvat de rijwoning twee bouwlagen onder een met pannen gedekt zadeldak, waarvan de nok evenwijdig aan de straat gesitueerd is. De lijstgevel kreeg een parement uit rood baksteenmetselwerk met knipvoegen in kruisverband, gecombineerd met gevelbanden in contrasterende wit geglazuurde en bruine baksteen, om en om ook toegepast in de steekbogen van de gevelopeningen. Blauwe hardsteen is toegepast voor de plint, de treden en de dorpels.

De gevel vertoont de typische asymmetrische compositie van een enkelhuis, gekenmerkt door een smalle, links gesitueerde toegangstravee, en een brede venstertravee. De op de verdieping verspringende traveeën, zijn geopend met twee gelijke vensteropeningen omkaderd door een decoratief gevelveld in bruine baksteen met postamenten op consoles, die zoals de steekbogen in het vlak uitgevoerd zijn in wit geglazuurde bakstenen. De blauwe hardstenen en in de plint opgenomen borstwering heeft op de begane grond een gebikte versiering van ruiten en centraal een dubbele rechthoek, en is op de verdiepingen uitgevoerd in gekleurde baksteen. De kroonlijst is uitgevoerd in kunststof. Te oordelen aan de bouwsporen onder de dakrand, werd het oorspronkelijke houten exemplaar verwijderd. Gaaf bewaard is het groengrijs geschilderde houten gevelschrijnwerk, waarvan de bovenlichten ingevuld zijn met verzorgd glas in lood met zowel vlakke als reliëfglazen, centraal met een gestileerd en veelkleurig floraal motief. Het guillotineraam heeft een gecanneleerde tussenregel op getrapte consoles. Het verzorgde deurpaneel in neo- en art-decostijl heeft nog het oorspronkelijke, fraaie metalen beslag.

Het ontwerpplan is niet bewaard, maar de oorspronkelijke plattegrond kan worden afgeleid uit de verbouwingsplannen uit 1935 en 1992. De sinds de negentiende eeuw gangbare enkelhuisplattegrond volgend, tonen ze in de rechtse smalle deurtravee een zijdelingse gang met trappenhuis, geflankeerd door twee kamers in enfilade in de brede venstertravee. De slechts één travee brede achterbouw met keuken, washuis en wc, bevindt zich achter de traphal en is geflankeerd door een koer, waarop tegen de achtergevel in 1935 reeds een veranda toegevoegd is. Op de verdieping zijn omheen de trap twee kamers geschikt, en in de later verhoogde achterbouw een slaap- en badkamer. Op de zolderverdieping zijn nog eens twee kamers ingericht. De voorbouw is slechts gedeeltelijk onderkelderd.