Van op de Michel Van Hammestraat leidt een onverharde weg door de Gemene Weiden. Het betreft een onverharde landbouwweg die langs een zijde beplant is met een rij jonge opgaande populieren. De private dreef biedt toegang aan de aangelanden van de Gemene- en Loweiden, wordt gekruist door het fietspad op de oude spoorwegbedding en loopt door tot aan de Weidestraat. De Gemene Weiden vormden sinds de middeleeuwen een gemeen en onverdeelde eigendom van de afstammelingen van oude families wat betekende dat deze percelen voorbehouden waren voor eigen gebruik. Op de Kabinetskaart van de Ferraris maakt dit gebied deel uit van de uitgestrekte meersen ten noorden van het Sint-Trudoledeken. In 1863 besliste de Bestendige Deputatie van West-Vlaanderen de meersen als gemeentelijke secties te beschouwen en ondergingen de gronden een transformatie: wegen werden aangelegd, grachten werden gegraven, weiland werd omgezet in akkerland. Op de 19de-eeuwse kaarten is dit nieuw aangelegd netwerk duidelijk herkenbaar. Een deel van de gronden werd vrijgegeven voor de inrichting van een spoorlijn. In de tweede helft van de 19de eeuw werden de Gemene Weiden omgevormd naar akkerland en werd een tweede centrale rechte toegangsdreef aangelegd. In 1881 werden de betwiste gronden teruggegeven en in tegenstelling tot vele andere Vlaamse veldgebieden waar het gemeenschapsrecht- en gebruik van gronden ook van toepassing is geweest, is de specifieke eigendomstoestand van de Gemene Weiden tot op vandaag nog steeds in gebruik. In de loop van de 20ste eeuw werden de akkerpercelen hier weer omgezet naar gras- en weiland. Deze private weg verbindt de Weideweg met de Michel Van Hammestraat en is in volledige eigendom van de Gemene Weiden. Deze weg volgt de 18de-eeuwse perceelsgrens tussen de meersen en een ontginningshoeve aan de rand van dit gebied zoals te zien is op de Kabinetskaart van de Ferraris.