Elektrisch onderstation voor de Nationale Maatschappij van Buurtspoorwegen, later M.I.V.A. (Maatschappij voor het Intercommunaal vervoer te Antwerpen) en thans in beheer van De Lijn. Het werd in 1924 door de Provincie Antwerpen opgetrokken aan de rand van de gronden van het kasteeldomein Rivierenhof, in 1921 van de erfgenamen Bosschaert de Bouwel verworven om ze te herbestemmen als openbaar park.

Het perceel is omsloten door een hoge bakstenen afsluitmuur met verdiepte panelen, voorzien van een plint in gecementeerde similibepleistering en van betonnen dekstenen. De verhoogde bakstenen pilasters zijn onderbroken door blauwe hardstenen kraagstukken, waarin de witgeschilderde metalen en gebogen poortvleugels met getorste spijlen verankerd zijn, versierd met opengewerkte schijven, C- en S-krullen.

Vrijstaande bakstenen constructie, gemetseld in kruisverband en met platvolle voeg. Vier traveeën breed en zes traveeën diep, omvat het onderstation twee bouwlagen onder een met platen gedekt zadeldak. De lijstgevels zijn verlevendigd met gecementeerde banden en geritmeerd door verdiepte traveeën. Aan straatzijde is ook de top versierd met verdiepte en geprofileerde, driedelige gevelvlakken.

De voorgevel heeft op de begane grond een deur- en poortopening onder metalen wit geschilderde lateien met floraal versierde rivetten en steekbogen, en op de verdieping vier vensteropeningen onder geprofileerde en gekoppelde bakstenen rondbogen, die op de begane grond in de zuidoostelijke zijgevel herhaald zijn. In deze zijgevel is de bovenbouw geopend met kleinere, rechthoekige vensters onder metalen lateien zoals in de voorgevel. De vensteropeningen met blauwe hardstenen dorpels hebben nog hun oorspronkelijk witgeschilderde metalen schrijnwerk verdeeld in kleine roedes. De tegen het arboretum van het Rivierenhof grenzende achtergevel, en voor zover zichtbaar ook de noordwestelijke zijgevel, zijn volledig blind.