Burgerhuis in eclectische stijl met reminiscenties aan de beaux-artsstijl en de art nouveau, in 1926 opgetrokken voor John Adriaenssens, kort na het openen van de straat omstreeks 1924.

Samen met John Onckelinx was hij eigenaar van een diamantzagerij aan de Herentalsebaan, gelegen achterin de diepe tuin van het perceel, en bereikbaar via de poorttoegang in de linkse travee van de woning. Volgens het oorspronkelijke bouwplan is gelijktijdig met het optrekken van zijn woonst aan het bestaande werkhuis een nieuw volume van één bouwlaag toegevoegd, waarin een opslagkelder, bureel, zitplaats en sanitaire voorzieningen. De architect of aannemer is niet vermeld in het bouwdossier. In 1929 en 1939 zijn een garage en burelen tegen de werkplaats aangebouwd. In de naoorlogse periode is de diamantslijperij herbestemd als textielbedrijf voor de manufactuur van regenmantels. Vanaf 1968 deed de voormalige slijperij dienst als drukkerij.

De rijwoning onder plat dak is twee bouwlagen hoog en drie traveeën breed. Ze is gelegen in het centrale gedeelte van de straat, waar de percelen afwijkend van de bebouwing tegen de Sint-Rochusstraat en de Van den Hautelei, voorzien zijn van voortuinen. De voortuin van nummer 27 heeft een recente verharding in kleiklinkers en is omsloten door zijn oorspronkelijke, smeedijzeren afsluiting met eenvoudige, onversierde spijlen.

De gevel met blauwe hardstenen plint heeft een parement van witte, met cementmortel gevoegde natuursteen in halfsteens verband, en sluit daarmee aan op de bebouwing aan overzijde van de straat (nummers 16 tot 22). Drie blauwe hardstenen gevelbrede waterlijsten boven de plint, begane grond en het balkon ritmeren de gevel. In deze lijsten zijn ook de dorpels voor de vensteropeningen opgenomen. De tussen pilasters gevatte centrale travee is op de begane grond uitgewerkt als halfronde erker, die een balkon draagt voorzien van smeedijzeren en met C-krullen en schelpmotief opengewerkte balustrade. Daarboven heeft de geveltop een met C-krul bekroond verdiept paneel met bloemen en vruchten, vaas en slingers. Het woonhuis is toegankelijk langs een halfrond hardstenen bordes van drie treden, en de openingen in de gevel zijn korfboogvormig. Zowel in de erker als op de verdieping zijn de muurpenanten van de drielichten met smallere zijopeningen versierd met medaillons met schelpen en guirlandes. In de linkse poorttravee en de rechtse toegangstravee van de woning hebben de vensteropeningen borstweringen in geometrische art-nouveaustijl. Van het oorspronkelijke houten schrijnwerk bleven slechts de dubbele poortvleugels met paneelwerk, rechthoekige openingen en driedelig bovenlicht met smalle tussenroede bewaard, waarin gehamerd glas. Onder de bekleding in blauwgekleurd pvc, die ook de schelpvormige versiering en profilering van de geveltop aan het zicht onttrekt, is mogelijk de oorspronkelijke, houten kroonlijst bewaard gebleven.

De woning heeft de traditionele opbouw en indeling van het in de 19de eeuw geïntroduceerde stedelijke enkelhuistype. Het bouwplan toont op de begane grond, naast de inkom- en trappenhal, in enfilade een salon en eetkamer die uitgeven op een tegen de tuin gelegen en door dakkoepels verlicht volume van één bouwlaag. Hier zijn een veranda en een slechts langs de inrij toegankelijke ruimte met koepel gesitueerd, mogelijk het bureel van de eigenaar of een rookkamer. Op de verdieping zijn in de voorbouw en boven de inrij vier kamers ingericht met schouwmantels. In de achterbouw bevinden zich zowel op de begane grond als verdieping telkens een pomphuis en keuken. Het souterrain onder de voorbouw herbergt twee kolen- en opslagkelders.