Architectenwoning met garage gebouwd in een combinatie van naoorlogs modernisme met regionalisme naar ontwerp van Jos. Persoons uit 1947, als eigen woning en architectenpraktijk.

Het gebouw behoort tot het rijpe oeuvre van Jos Persoons, die in Antwerpen actief was van begin jaren 1920 tot eind jaren 1950. Van zijn hand is het imposante Maritime Building in art-decostijl gekend. Net als de woning Van Hest (nummer 10) vindt het gebouw aansluiting bij de omgevende pittoreske bebouwing met voortuin, benadrukte gevelbekroningen (puntgevel en mijtervorm) en rode pannendaken, karakteristiek in deze straat. De oorspronkelijke lage tuinafsluiting met bakstenen pilasters waartussen horizontaal smeedwerk, is verdwenen, terwijl de oude breukstenen bestrating van de voorhof bewaard is.

Exterieur

De twee traveeën brede en drie bouwlagen hoge rijwoning is gevat onder een samengesteld zadeldak. Het gevelontwerp wordt bepaald door de contrasterende combinatie van een regionalistisch geïnspireerde bovenbouw, bestaande uit een bakstenen tuitgevel met een hoog oprijzende massieve gevelpunt, met een modernistische hardstenen sokkel. De bovenbouw kreeg een baksteenparement in platvol gevoegd kettingverband, en rust op een gedrongen sokkel in blauwe hardsteen waarin het strakke, horizontaliserende ijzerwerk van deur, zijlicht en poort domineren. Het vlakke metselwerk is enkel subtiel verlevendigd door muurvlechtingen in de puntgevel; op de bouwplannen wordt een onuitgevoerd bekronend kepermotief voorzien. Als contrast voorzag de architect een sobere belijning in blauwe hardsteen voor de puilijst, de dakrand en als geprononceerde omlijsting van de vensterpartijen, wat het massieve karakter van de façade ondersteunt. Nog in blauwe hardsteen centraal in de puntgevel een ruitvormig laagreliëf met afbeelding van passer en meetlat, verwijzend naar de architectenpraktijk.

Het gelijkvloers kreeg een strakke, modernistische en naar het interbellum verwijzende indeling met aan linkerzijde een inkomdeur en zijdelings toiletlicht en daarnaast een brede garagepoort. Inkom, zijlicht en garage zijn integraal voorzien van beglaasd metalen schrijnwerk met laddervormige dubbele roeden. Deze indeling benadrukt het horizontale streven van de vensterpartijen als tegengewicht voor de rijzige puntgevel en de verticale raamindeling in de bovenbouw. Het zijlicht van het inkomportaal is voorzien van een decoratieve invulling met glas-in-lood waarop de afbeelding van Sint-Lucas, verwijzend naar de gilde van de kunstenaars en ambachtslieden.

De bovenbouw is in de op de regionalistische stijl geïnspireerde vormgeving kenmerkend voor de periode kort na de Tweede Wereldoorlog, en is geopend met twee ongelijke bandramen: quasi gevelbreed uitgewerkt op de eerste verdieping in functie van licht en zicht in de woonkamer en meer bescheiden opgevat voor het bovenliggende slaapkamervenster. Het bewaard gebleven, fijne metalen vensterschrijnwerk lijkt nu voorzien van voorzetramen met traditionalistische ruitvormige roedeverdeling.

Interieur

Persoons kiest voor een bel-etagestructuur met een duidelijke scheiding van functies per niveau: dienstvertrekken op begane grond, leefvertrekken op de verdieping en bovenliggende slaapkamers. De volledig onderkelderde bel-etagewoning wordt ontsloten vanuit een zijdelingse traphal achter de inkomhal. Het interieur is verder nog herkenbaar als een eigentijds geïnterpreteerde enkelhuisstructuur, met dienstruimten in de smalle inkomtravee en leefvertrekken in de brede travee. De begane grond herbergt achter de inkom het toilet en de traphal, met daarnaast de garage, terwijl achteraan ruimte geboden wordt aan een L-vormig tekenbureel en bureel van de architect, uitgerust met een reeks ontwerptafels en geïntegreerde opbergkasten. Vanuit deze ruimte is toegang tot het terras en de breed uitlopende tuin. De verdieping wordt grotendeels ingenomen door een L-vormige woonkamer aan straatzijde en aansluitende eetkamer aan de tuin, ruimte latend voor de keuken achter de traphal. Waar de architect de opdeling van woon- en eetkamer traditionalistisch benadrukt door smalle muurdammen, voorziet hij een dynamisch accent in de afronding van de hoek met de traphal. Achteraan geven keuken en eetkamer uit op een ondiep terras. In de bovenverdieping zijn vooraan een slaapkamer en logeerkamer geschikt en aan tuinzijde, boven de keuken, een badkamer die verbonden is met de hoofdslaapkamer. Op het middenplan voorziet de architect een archiefruimte tegenover de traphal.