Woning met atelier in modernistische stijl, gebouwd in opdracht van kunstschilder Clément Sielens naar een ontwerp van architect Fernand Keymeulen uit 1937. Nog tijdens de vergunningsprocedure werd, ter vergroting van het schildersatelier, het ontwerp gewijzigd. Modern van vormentaal en gaaf bewaard, onderscheidt de woning Sielens zich in een straatbeeld gedomineerd door conventionele, vaak aangepaste, interbellumbebouwing.

Clément Sielens legde zich als kunstschilder toe op bloemenstillevens. Tot 1938 woonde hij in de Sint-Gummarusstraat 21 te Antwerpen. Verder is over deze kunstenaar vooralsnog weinig geweten.

Van de Antwerpse architect Fernand Keymeulen kennen we voorlopig alleen ontwerpen uit de tweede helft van de jaren 1930. Het gaat om bescheiden tot middelgrote residentiële architectuur in een stijl die het midden houdt tussen art deco en modernisme. Binnen dit oeuvre is de woning Sielens een van de meer vooruitstrevende realisaties. Keymeulens architectuur uit vroegere of latere perioden kon tot op heden nog niet geïdentificeerd worden.

De rijwoning heeft een gevelbreedte van vijf meter en een bouwdiepte van tien meter, en omvat een kelderniveau en drie bouwlagen onder een plat dak. Van de lijstgevel, zonder plint en met getrapte houten daklijst, is het parement opgetrokken in kantstaand baksteenmetselwerk in stapelverband. Heden zwart geschilderd is de oorspronkelijke baksteenkleur niet meer af te leiden. De gevel is expressief uitgewerkt met zware, geprononceerde deur- en vensteromlijstingen in beton, afgewerkt met een witte Cullamix-structuurcementlaag. Ook voor het bepleisteren van de vensterpenant en de borstweringen is structuurcement aangewend.

In de asymmetrische gevelcompositie ligt de klemtoon op de begane grond. Hier zijn tot één compositorisch geheel verwerkt: de voordeur met verticaal getralied opdekraam onder bovenlicht in gehamerd glas, het gebombeerd zijlicht met verticale roeden op een afgeronde borstwering, en het lager geplaatste rechthoekige venster met vierruitsraam op een half bepleisterde borstwering. Hierboven, als het ware losgekoppeld van de pui, een bijna kamerhoog venster met versneden borstwering en rastervormige raampartij. En op de bovenverdieping een gedrukt vensterregister van twee vensters en een bepleisterde penant.

Het oorspronkelijke houten schrijnwerk van de vensters en de toegangsdeur bleef bewaard. Ook behouden zijn de houten daklijst, gedeeltelijk achter kunststofbekleding, en de geïntegreerde metalen brievengleuf.

Het grondplan van de woning wordt gekenmerkt door een doeltreffende eenvoud. Anders dan de gevel laat vermoeden, kiest de architect echter niet voor een modern open-planconcept maar voor een compartimentering van de bouwlagen. Volgens het bouwplan is de begane grond voorbehouden aan een ruime inkomhal die toegang verleent tot een compacte keuken aan de straatzijde, en tot een woonkamer die met een vierledig deurvenster uitgeeft op een tuintje met terras. Een gepland gastentoilet in de hal, links naast de voordeur, werd in een bijgestuurd ontwerp weggelaten. Een gesloten trap met aangerond onderkwart, dwars geplaatst tussen de keuken en woonkamer, ontsluit de eerste verdieping. Hier bevinden zich twee ruime slaapkamers, gescheiden door een centrale badkamer en traphal. Een eveneens gesloten trap tegen de rechterscheimuur maakt de schilderswerkplaats op de tweede verdieping toegankelijk. Verlicht door twee lage ramen op het oosten en een groot daklicht op het noorden, neemt het atelier nagenoeg de volledige bovenverdieping in; een ondiepe en perceelsbrede bergplaats aan de tuinzijde uitgezonderd. In een eerste ontwerp voorzag Keymeulen aan de tuinzijde een solarium dat zowat een derde van de verdieping besloeg. Bij een herziening van het ontwerp werd het solarium geschrapt, de bergplaats toegevoegd en de werkplaats vergroot. Onder de hal en keuken bevinden zich een provisie- en kolenkelder.