Kapel in neotraditionele stijl, toegewijd aan Sint-Rochus. In 1940 gebouwd in opdracht van de kerkfabriek van Sint-Rochus ter vervanging van de houten Sint-Rochuskapel aan de overzijde van de straat, en op 3 november van hetzelfde jaar ingewijd. De ontwerper is niet gekend.
Een eerste houten Sint-Rochuskapel werd in 1867 door de Broederschap van de Heilige Rochus opgericht op de hoek van de Waterbaan en de Herentalsebaan, als dankbetuiging voor het geringe aantal slachtoffers in Deurne-Zuid bij de cholera-uitbraken van 1859 en 1866. Deurne-Noord werd aanzienlijk zwaarder getroffen. Burgemeester Georges Cogels legde in mei 1867 de symbolische eerste steen. In functie van de verbreding van de Waterbaan werd de houten kapel in 1907 verplaatst naar een perceeltje aan de oostzijde van de Waterbaan, ongeveer 150 meter verderop. In 1938 stelde de gemeente Deurne aan de overzijde van de straat een stuk gemeentegrond ter beschikking voor de bouw van een meer duurzame constructie, de huidige bakstenen kapel, voltooid in 1940. In 1975 werd de kapel een eerste maal gerenoveerd. Een tweede, grondige restauratie volgde in 1996-1997. Een houten paneel onder de geveltop herinnert aan de meest recente ingreep.
De half vrijstaande, betreedbare kapel leunt links tegen de wachtgevel van een modernistische woning aan. Kleine voortuin afgezoomd met een lage bakstenen muur, plat afgedekt met blauwe hardsteen en voorzien van een ijzeren balustrade.
Bakstenen kapel met een rechthoekig plattegrond, één travee diep onder een zadeldak in kunstleien. Puntgevel in bruine gezande baksteen met schouderstukken en punt in witte natuursteen, bekroond met metalen kruis op globe. Toegang tot de kapel via een dubbele eikenhouten vleugeldeur met getraliede vensters, gevat in een spitsboogportaal met kwarthol geprofileerde witte natuurstenen omlijsting op twee gedrongen halfzuiltjes die rusten op lage steunberen met schuine dekzerken. Sluitsteen van het portaal uitgewerkt als spuwer van een oculus met metalen kruisraam.
Eenvoudig bepleisterd interieur verlicht door drie lancetvensters. Onder de dakaanzet een sobere sjabloonschildering van onder meer druiventrossen en graanhalmen. Op het in stapelverband gemetseld bakstenen altaar een polychroom (gipsen?) Sint-Rochusbeeld uit 1866, meermaals herschilderd. Het beeld is afkomstig uit de eerste Sint-Rochuskapel en zou een werk zijn uit het atelier van de beeldhouwers Jan-Baptist De Boeck en Jan-Baptist Van Wint.
