Deze woning werd tijdens de Eerste Wereldoorlog vernield. Eind februari 1920 besliste de gemeenteraad dat deze woning op een nieuwe rooilijn en met een galerij moest worden heropgebouwd om zo het gesloten karakter van de Markt te behouden en tegelijkertijd de circulatie te verbeteren. De eigenaar bleef zich hiertegen echter verzetten omdat deze plannen zijn woning te veel zou versmallen. Waarschijnlijk omwille van dit verzet liep deze wederopbouw veel vertraging op. 16 oktober 1935 kreeg bouwondernemer Jos Geysen toestemming om een schutting te plaatsen omdat men zou beginnen met de funderingen maar de woning zelf werd uiteindelijk pas na de Tweede Wereldoorlog gerealiseerd. De galerij in de Eikelstraat werd doorgetrokken tot aan de Lantaarnstraat, zoals voorgesteld door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen.

Naoorlogs neotraditioneel hoekhuis van één travee (Grote Markt) en vier bouwlagen onder een zadeldak (leien) en een snijdend zadeldak dwars op de straat met een topgevel die de lijstgevel onderbreekt. De zijgevel (Eikelstraat) telt zeven traveeën en heeft gelijkaardige topgevels in de hoektraveeën, en een galerij over de gehele breedte. Het parement bestaat uit baksteen met gebruik van witsteen voor de omlijstingen, aflijningen en frontons, en blauwe hardsteen voor de pui-omlijsting. De gevel is opengewerkt met segmentboogvormige muuropeningen op de begane grond en de eerste verdieping, en rechthoekige op de tweede en derde verdieping. De traveeën met topgevels worden gekenmerkt door gekoppelde vensters, een witstenen erker op de eerste verdieping, een licht vooruitspringend risaliet erboven, een gebogen fronton ter bekroning van de gekoppelde vensters op de derde verdieping, een oculus in de topgevel en een driehoekig fronton ter bekroning van die topgevel. Het schrijnwerk bestaat uit kruisramen op de eerste verdieping en heeft een kleine roedeverdeling op de bovenverdiepingen.