De woning aan de Grote Markt 51 (op de hoek van de Lisperstraat) bleef grotendeels gespaard tijdens de Eerste Wereldoorlog. 12 februari 1920 kreeg E. Dierckx toelating om dit winkelhuis (genaamd “Den Pelgrim”) te verbouwen naar plannen van architect J.B. Van Bouchout (gedateerd 20 januari 1920). Hierbij werden onder andere twee vensters in de Lisperstraat, onderaan de puntgevel vervangen door een winkelpui.

30 oktober 1935 kreeg de weduwe Dierckx toelating om dit pand te voorzien van een winkelpui naar plannen van architect Cornelius Sol. Het Provinciaal Comité voor Monumenten en Landschappen gaf weliswaar ongunstig advies omdat het ontwerp te modern was voor de Grote Markt waar volgens het bouwreglement enkel in de bestaande stijlen mocht gebouwd worden, maar dit advies was laattijdig en werd dus niet meegenomen. 29 september 1947 werd een moderne winkelpui naar plannen van architect François Wollants wel geweigerd vanuit esthetisch oogpunt maar 19 april 1948 kreeg J. Dierckx toch toelating voor de uitvoering hiervan.

Hoekpand van drie traveeën aan de Grote Markt en vier traveeën aan de Lisperstraat, en drie bouwlagen met een 19de-eeuwse neoclassicistische lijstgevel onder een afgeknot schilddak (leien). De witgepleisterde gevel wordt opengewerkt met rechthoekige vensteropeningen (één blind op de eerste verdieping aan de Lisperstraat, tweede travee) met smeedijzeren gedecoreerde parapets en schrijnwerk met een kleine roedeverdeling. De recente winkelpui is gevelbreed aan de Grote Markt, tweedelig aan de Lisperstraat en heeft een witstenen omlijsting. Deze winkelpui loopt in de Lisperstraat door onder twee naburige huizen.