De vredeseik bij de Kerk van Sint-Juliaan herinnert aan de dodelijke gasaanval van 1915 en aan de inzet van Canadese troepen tijdens en na de gebeurtenissen, in het bijzonder bij "Kitchener's Wood".

Historische achtergrond

De vredeseik herinnert aan de gevechten bij "Kitchener's Wood" tijdens de nacht van 22 op 23 april 1915, toen het Canadese '10th Battalion (2nd Canadian Infantry Brigade)' en '16th Battalion (3rd Canadian Infantry Brigade)' als eerste in de tegenaanval gingen na de Duitse gasaanval van 22 april 1915, het begin van de tweede slag bij Ieper, een Duits offensief. Voor de eerste keer in de menselijke geschiedenis zetten militairen een dodelijk chemisch wapen op het slagveld in. Het sloeg meteen een 7km lange bres in de geallieerde frontlijn ten noorden van Ieper. Inderhaast mobiliseerde het geallieerde opperbevel de in de buurt beschikbare troepen om het gat in de verdediging te dichten, waaronder het Canadese 10de en 16de bataljon. Bijgestaan door de regimenten van 'Bucks' en 'Yorkshire' en het 7de Regiment Zouaven gingen zij bij 'Kitchener's Wood" in de tegenaanval. Enkele uren heroverden ze ten koste van vele verliezen het bos, maar door de algehele Duitse opmars werd de positie onhoudbaar en besloten de bevelhebbers tot de terugtrekking. Als herinnering aan de gebeurtenissen kregen het 10de en 16de Canadese bataljon hiervoor een eikenblad als insigne toegekend na de oorlog.

Waar komt de naam "Kitchener's Wood" vandaan?

Tijdens de eerste oorlogswinter gebruikten Franse troepen het “Wijngaardbos”, een eikenbos tussen de Wijngaardstraat, Bruine Broekstraat en Peperstraat in Sint-Juliaan, om voorraadplaatsen voor o.m. munitie aan te leggen. Er stonden ook veldkeukens, waardoor het bos een nieuwe naam kreeg: "Bois des cuisiniers". Britten gaven het de naam "Kitchener's Wood", naar Lord Kitchener, minister van Oorlog. De hele oorlog door zou het bos een versterking blijven, maar van het bos zelf bleef bij de wapenstilstand weinig over. Na de oorlog werd het landbouwgrond. Alleen een gedenksteen langs de Wijngaardstraat herinnert aan de locatie van het vroegere bos.

Vredeseiken

Op 26 april 1990 plantte de gemeente drie vredeseiken: twee bij de vluchtheuvel aan het begin van de Sint-Juliaanstraat (intussen alweer verwijderd) en één links vóór de kerk. De eiken werden geplant tijdens een plechtigheid met afgevaardigden van het Canadese 16de bataljon, Belgische oud-strijders, het gemeentebestuur en kinderen van de Vrije Basisschool Sint-Juliaan. Ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van de gasaanvallen kwam hier voor het eerst een delegatie van het 16de bataljon op bezoek. Dit was de start van de verbroedering tussen het regiment en de Vrije Basisschool van Sint-Juliaan. Sindsdien komt bijna jaarlijks een delegatie uit Canada naar Sint-Juliaan.