Neoclassicistisch burgerhuis gebouwd in opdracht van de koopman Vermêer, naar een ontwerp door de architect François Baeckelmans uit 1857.

De woning Vermêer behoort tot de vroegst gekende realisaties van François Baeckelmans, die als architect actief was van vermoedelijk midden jaren 1850 tot zijn overlijden in 1896. Vroeg in zijn loopbaan voltooide hij enkele belangrijke ontwerpen van zijn vroegtijdig overleden, jongere broer Louis Baeckelmans, waaronder het Gerechtshof aan de Britselei. In zijn eigen ontwerpen verruilde hij het conventionele neoclassicisme al in een vroeg stadium voor de pittoreske neo-Vlaamserenaissance of de neogotiek. Tijdens de latere jaren 1880 ontwierp Baeckelmans het grauwzustersklooster in de Lange Sint-Annastraat, het redemptoristenklooster aan het Hopland en het Instituut Onze-Lieve-Vrouw aan de Amerikalei. Tot zijn laatste realisaties behoort de Sint-Rochuskerk met pastorie te Deurne.

Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel had van bij oorsprong schijnvoegen op de begane gronden en een plint uit blauwe hardsteen. Geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, met de klemtoon op de middenas. Deze wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een balkon met voluutconsoles en een typisch vormgegeven, gietijzeren borstwering. Verkleinende registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen, met afgeronde bovenhoeken, geriemde omlijsting, gietijzeren borstweringen of parapetten op de bovenverdiepingen. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. De begane grond werd in 1900 verbouwd tot winkelpui, en in 1979 grosso modo gereconstrueerd.