De Sint-Rochuskapel van 1866 werd geïntegreerd in een karakteristiek doch aangepast ensemble met afgeschuinde hoek (nummers 56-58) dat kadastraal werd geregistreerd in 1903 in opdracht van Viktoor Laureys-Gillyns, 'wijndruifkweeker'. Tegelijkertijd werd de rooilijn aangepast en het kleine gebouwtje gelegen te midden van de straat werd afgebroken, zie mutatieschets; vermoedelijk betreft het hier de toenmalige Sint-Rochuskapel die vervolgens gedeeltelijk werd geïntegreerd in de nieuwe bouw.

Over het ontstaan en de oprichting van de kapel zijn weinig gegevens bekend. Ze wordt niet aangeduid op de Poppkaart van halverwege de 19de eeuw maar wel op de topografische kaart van 1891, wat klopt met het jaar 1866 vermeld in de gevelsteen. In de 'Beschrijving van de parochie Hoeilaart Anno 1901' wordt dit bouwjaar bevestigd. Aangezien Sint-Rochus wordt aanroepen tegen pest, cholera en andere epidemieën werd de kapel vermoedelijk opgericht naar aanleiding van de cholera-epidemie die Hoeilaart teisterde van 22 augustus tot 23 oktober 1866.

Vandaag betreft het een spitsbogige gevelniskapel met een omlijsting van witte en rode baksteen en voorzien van een lekdrempel op eenvoudige consoles; de bepleisterde en beschilderde nis met gepolychromeerd Sint-Rochusbeeld wordt afgesloten door een decoratief sterk uitgewerkt ijzeren hekje; onder de nis een hardstenen, ruitvormige gevelplaatje met opschrift 'H./ Rochus/ Bid voor ons/ 1866'.