De stedelijke begraafplaats van Wervik is gelegen langs de Komenstraat. Tussen de burgerlijke grafstenen van de stedelijke begraafplaats van Wervik is een grafsteen terug te vinden voor de Duitse militair Wolfgang Kühne. Het graf van Kühne ligt aan de westelijke zijde, vrij centraal op de begraafplaats. 

Historische achtergrond

De aanleg van de stedelijke begraafplaats van Wervik was bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog vrij recent begonnen. Vanaf oktober 1914 werd die dan ook door de Duitsers gebruikt en 'Ehrenfriedhof n° 65 Wervik - Nord' genoemd. Generaal Von Deimling van het XV. Armee Korps liet aan de ingang een indrukwekkende neogotische kapel neerzetten, die na de oorlog afgebroken werd. In 1918 was meer dan de helft van de stedelijke begraafplaats ingenomen door Duitse graven. Deze militaire begraafplaats bleef hier tot 1955. Restanten zijn de haag en het muurtje met de ingangspoort. Er waren wellicht ook graven aan de overzijde van de beek. In de verste hoek was het 'Ehrenfriedhof Pioniere', de rest maakte deel uit van het XV. Armee-Korps.

In 1952 besloten de regering van België en de Bondsrepubliek Duitsland om de Duitse begraafplaatsen samen te brengen tot vier grote Duitse begraafplaatsen in West-Vlaanderen: Vladslo, Hooglede, Menen en Langemark. Bijgevolg werd de begraafplaats in Wervik in november 1955 ontruimd. 2.891 doden gingen naar Menen; 200 niet-geïdentificeerde doden naar Langemark; 30 Britten naar Zantvoorde British Cemetery en 68 naar Larch Wood Cemetery; 80 Fransen naar Saint-Charles de Potyze of werden gerepatrieerd. Twee Duitse doden, die tussen de burgers begraven waren, werden vergeten. Eén werd later verwijderd, maar het graf van luitenant Wolfgang Kühne is er gebleven. Zijn naam wordt ook vermeld in Langemark. Hij werd geboren in 1890. Naar verluidt verongelukte hij op 6 augustus 1915. Hij maakte deel uit van een Pionier-Regiment van het IV. Armee, die toen onder meer aan het werk was bij Hill 60.