Al bij het begin van de 20ste eeuw waren er te Hoeilaart plannen om leidingen voor drinkwater te voorzien. Na een onderbreking door de Eerste Wereldoorlog werden de plannen opnieuw ter hand genomen. Ontwerper van het hele watervoorzieningsproject was Raymond Foucart; het ontwerp dat dateert uit de jaren 1920 werd uitgevoerd in de jaren 1930. Het waterwinningsgebied van Hoeilaart ligt op de hoek van de Koedaalstraat met de Overijsesteenweg. Aanvankelijk werd water gewonnen via een filtergalerij waarin het water van meerdere bronnen samenkwam, in 1970 werd de galerij vervangen door putten. Voor het pompstation werd een lastenboek opgemaakt in 1928, het werd goedgekeurd in 1930; hierin worden nauwkeurig de materialen voor de 'wateropvoerwerktuigencentrale' beschreven. De buitenkant moest opgetrokken worden uit baksteen uit Waterloo of Tubize met verwerking van 'gladde banden' in witte baksteen uit Kortrijk of Silezië. De werken werden uitgevoerd door aannemer Emile Vlaeminck uit Loker en beëindigd in januari 1933.

Het betreft een haaks op de straat ingeplant bakstenen gebouwtje op L-vormige plattegrond van één bouwlaag onder een pannen zadeldak in combinatie met een half schilddak. Tuitgevel aan de straat met schouderstukken op hardstenen consoles. Met uitzondering van het rondboogvenster in de top zijn de overige muuropeningen getoogd met rollagen bestaande uit een afwisseling van witte en rode baksteen. Het tweede venster in de rechtse zijgevel werd recent omgevormd tot deur.