Lage woning onder zadeldak, in oorsprong barak van 'plak en stak', een houtskelet met bakstenen vullingen, na de Eerste Wereldoorlog opgericht als noodwoning. Inmiddels is de noodwoning bijgewerkt en witgepleisterd.

De meeste noodwoningen werden opgericht op acht meter afstand van de rooilijn, zodat de bouw van definitieve woningen langs de rooilijn niet gehinderd zou worden. Vandaar dat deze noodwoning zich in het midden van een huizenblok bevindt. De huidige bewoner werd in 1920 geboren in het huisje. Zijn ouders zouden de barak in 1919 gekocht hebben van brouwer Vermeulen uit de Diksmuidestraat.

• DEMOEN W. 1993: Diksmuide, een stad in beweging. Wederopbouw 1915-1935,Eindverhandeling, 1992-1993 - Hoger Instituut voor Architectuur, Sint-Lucas Gent, 90.
• DENDOOVEN D. & DEWILDE J. 1999: De wederopbouw in Ieper. Een wandeling, Sint-Niklaas, Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen.
• GOBYN R. 1985: De woningnood en het probleem van de voorlopige huisvesting in België na de eerste wereldoorlog, SMETS Marcel (red.), Resurgam. De Belgische wederopbouw na 1914. Tentoonstelling in Passage 44 Brussel van 27 maart tot 30 juni 1985, Brussel, 169-187.

Achter de noordelijke huizenrij, semipermanente woning aan grindwegel naar de Masscheleinlaan. Samen met de nabijgelegen noodwoningen aan laatst genoemde laan, een nog uitzonderlijk bewaarde getuige van de oplossing aan het woningtekort kort na de Eerste Wereldoorlog. Lage woning onder zadeldak. Houtskelet met bakstenen vullingen, inmiddels bijgewerkt en witbepleisterd.