Ruime modernistische rijwoning van 1964, een realisatie van de Vilvoordse architect Rogier De Winter, zie gevelplaatje. De woning, een dokterswoning met bijhorende praktijkruimte, werd kadastraal geregistreerd in 1965 als nieuwe bouw in eigendom van Y.A.E. Van den Bruel-D'Hooghe. Voor de bouw werden twee bestaande panden afgebroken (kadastrale registratie in 1964).

Het volume wordt gekarakteriseerd door een onregelmatige travee-indeling en twee bouwlagen onder een leien zadeldak met de nok parallel aan de straat. De vrij gesloten lijstgevel aan de straat heeft een eigentijdse vormgeving met een parement van grijze natuursteen op de benedenverdieping en contrasterende similisteen boven; de verticaal geplaatste steen wordt daarbij onderbroken voor horizontale muurbanden. Bijkomende accenten worden verkregen door het gebruik van geribbelde metalen platen. De typische vlakverdeling van de gevel door het gebruik van de verschillende materialen is eigen aan de architectuur van De Winter. De gevel wordt afgelijnd door een zware betonnen kroonlijst. De rechthoekige muuropeningen zijn voorzien van stalen schrijnwerk. De verdiepte inkom links geeft toegang tot de woning. De toegang tot het dokterskabinet bevindt zich in de centraal geplaatste glazen wand.

Interieur met bewaarde indeling. De plattegrond bestaat uit het rechthoekige volume aan de straat met een achteraan L-vormig uitgebouwde woonkamer van slechts één bouwlaag met erbovenop een terras. Het hoofdvolume omvat op de begane grond naast de garage en de praktijkruimte ook de keuken die zich links van de verdiepte inkom bevindt. De keukeninrichting uit de bouwperiode bleef bewaard. De plaatsing van de keuken aan de straatkant is één van de typische elementen die het oeuvre van De Winter karakteriseren; de woonruimte met opengewerkte glazen wanden en natuurstenen vloer wordt daardoor volledig georiënteerd op de achterliggende tuin. Tussen de keuken en woonruimte is er eveneens een glazen wand en een in de vloer ingewerkte plantenbak. Een open trap leidt naar de verdieping. Op de bovenverdieping bevinden zich een grote slaapkamer voor de ouders en twee kleine voor de kinderen; boven de praktijkruimte was een studio voorzien voor de huisbewaarder. Ze werd later omgebouwd tot bijkomende kinderkamers en is vandaag opnieuw ingericht als studio.