Tot woning gerenoveerde watermolen op de Molenbeek, deel uitmakend van het kasteeldomein van Imde.

Historiek

De oudste vermelding van de watermolen van Imde klimt op tot 1440, maar hij werd volledig herbouwd in 1633. Van oudsher was de eigenaar van het kasteeldomein ook de eigenaar van de watermolen: het domein werd in 1605 aangekocht door Lodewijk Verreyken die in dezelfde periode een buitenhuis liet bouwen bij de Nieuwermolen van Sint-Ulriks-Kapelle; de molen, een graanwatermolen, werd in 1633 grondig hersteld of herbouwd, getuige hiervan de jaarsteen 1633 aan de waterkant. In 1700 werd het domein met de watermolen aangekocht door prins Eugeen Alexander van Thurn en Taxis. Nadien volgden diverse eigenaars elkaar op. Bij de bouw van het huidige landhuis in 1855 werd de 'watergraenmolen' vergroot, zie kadastrale registratie in 1866. In 1874 werd de sloop van de bijhorende molenaarswoning ingetekend en in 1948 werd de molen volgens kadastrale gegevens vergroot en omgevormd tot landgebouw. Momenteel is de molen ingericht als woning; de binneninrichting en het onderslagrad werden weggehaald. Een oude foto van 1995 toont nog een eenvoudig, rechthoekig volume onder een zadeldak van Vlaamse pannen.

Beschrijving

Vandaag rest enkel een verankerd witgeschilderd bakstenen volume van vier traveeën en één bouwlaag onder zadeldak van Vlaamse pannen, haaks ingeplant op de Molenbeek. Vooral het uitzicht van de zuidgevel werd grondig gewijzigd voor de woonfunctie: drie beglaasde gevelpartijen lopen door als dakvenster in de dakstructuur; overigens eenvoudige rechthoekige muuropeningen onder houten lateien.