De bouw van deze rij van zeven arbeiderswoningen gebeurde in opdracht van Van Meensel. De plannen, naar het ontwerp van architect Theo Van Dormael, dateren van 1908. Een gevelsteen boven de rechtse toegangspoort bevestigt dit bouwjaar. Dit geheel van identieke arbeiderswoningen, eveneens voorzien van een gevelniskapel en een poorttoegang, vormt een mooi voorbeeld van de begin 20^ste-eeuwse bebouwing langs deze eeuwenoude baan, die de Abdij van Park en Heverlee met de stad Leuven verbond.

Trouw aan zijn stijl ontwierp Theo Van Dormael deze zeven bijna identieke arbeiderswoningen langs de Geldenaaksebaan in een eenvoudige, traditionele baksteenarchitectuur: rode bakstenen gevels, met doorlopende sierlijsten in wit geglazuurde baksteen. De eerste en de laatste woning in de rij (nummers 25 en 37) werden op een latere datum voorzien van een gecementeerde plint. De originele houten kroonlijst op consoles bleef behouden bij de nummers 27, 29 en 33.

Iedere woning bestaat uit twee traveeën en twee bouwlagen onder rode pannen daken. De huizenrij is in repeterend schema opgebouwd, waarbij de rechtertravee van iedere woning de toegangsdeur omvat, toegankelijk gemaakt door middel van twee hardstenen treden. Het afhellende karakter van de straat zorgt ervoor dat de woningen per twee van hoogte verspringen, wat zich ook uit in verspringende kroonlijst- en nokhoogte. De linkertravee wordt steeds doorbroken door een venster op het gelijkvloers. Een venster op de eerste verdieping bevindt zich centraal in elke gevel. De meest rechtse woning op nummer 37 wijkt af van het repeterende gevelschema. Deze woning telt een extra travee, op het gelijkvloers bestaande uit een poortdoorgang met metalen latei en een tweede venster op de eerste verdieping. Deze poortdoorgang leidt naar achterliggende gronden. In de gevel boven de poort werd een hardstenen jaarsteen ingewerkt: “1908”.

Elke muuropening is segmentboogvormig en voorzien van een felrode bakstenen rollaag met een witte sierlijst. Deze decoratieve elementen geven de opeenvolgende gevels een erg repetitief karakter. Nummer 31 wijkt af van dit vaststaande gevelschema door de aanwezigheid van een in de gevel ingewerkte gevelniskapel met heiligenbeeld en door de hardstenen latei ter hoogte van de vensteropening op de begane grond. Het schrijnwerk werd bij al de woningen vernieuwd, behalve bij nummer 31, waar het originele schrijnwerk met een guillotineraam op het gelijkvloers behouden bleef.

De bescheiden woningen kregen een indeling typerend voor smalle arbeiderswoningen: op de twee bouwlagen bevinden zich twee achter elkaar liggende, perceelbrede kamers met schouw; de open trap bevindt zich tegen de scheidingswand tussen beide kamers, parallel met de straat. De voordeur verschaft daarbij meteen de toegang tot de voorkamer. De smalle trap leidt naar de kelder, de verdieping en de zolder. Achter in de tuin werd voor elke woning een laag, klein bijgebouw met toilet voorzien, onder zadeldak.