De villa in cottagestijl, kadastraal geregistreerd in 1909, werd opgetrokken in opdracht van De Pauw-Pasteels. De vrijstaande villa ligt teruggetrokken van de straat, ingeplant te midden van een grote tuin, die wordt omringd door hoge bomen. Tijdens de jaren 1950 werd nummer 57 toegevoegd aan het perceel. Een eenvoudige omheining uit beton sluit samen met twee hagen beide percelen af van de Huttelaan. Een eigentijdse poorttoegang werd toegevoegd.

Het dynamische ontwerp van de woning vloeit voort uit een onregelmatige plattegrond. Verschillende volumes van twee bouwlagen, elk getypeerd door een eigen bedaking, worden tot eenheid gebracht door middel van bakstenen gevels, opvallend doorspekt met muurbanden uit wit geglazuurde baksteen. Door het ontbreken van de bouwaanvraag kan de vermoedelijk weinig conventionele plattegrond niet worden toegelicht.

De voorgevel richt zich op de voorliggende tuin, met de inkom naar de straat. Erg levendig van opzet, bestaat deze voorgevel uit drie traveeën van twee bouwlagen, waarbij de eerste travee uitmondt in een afgewolfde geveltop en de derde travee sterk terugwijkt. De klemtoon ligt op de centrale travee die is uitgewerkt als een hoektoren op vierkante basis. Afgewerkt door een kunstleien tentdak met windwijzer, priemt de toren boven het wolfsdak en het schilddak van de flankerende traveeën uit, beide in rode pannen. Deze torentravee is in de flank opengewerkt door de inkomdeur onder een afdak van rode pannen, en herbergt waarschijnlijk de inkomhal met trapkoker die de verschillende verdiepingen verbindt. De drie traveeën zijn op beide bouwlagen geopend door rechthoekige vensters met hardstenen lekdrempels en lateien. Een blind tudorboogveld, decoratief geaccentueerd door rollagen uit witte en rode bakstenen, bekroont alle vensters. De topgeleding van de traptoren onderscheidt zich door rondboogtweelichten of -blindnissen. Waar het wolfsdak boven het linker volume wordt geaccentueerd door witgeschilderde houten windborden, rusten het overkragende tentdak van de torentravee en het schilddak van het rechter volume op een bakstenen muizentandfries.

De rechter zijgevel, gericht naar de Huttelaan, is vrijwel volledig gesloten, geritmeerd door het risaliet van de schoorsteen die het schilddak doorbreekt. Een aanbouw onder een lessenaarsdak van rode pannen tegen de achtergevel, heeft rechthoekige spaarvelden in de zijgevel en één venster op de verdieping. Deze gevel wordt bijgevolg sterk bepaald door de reeds aangehaalde muurbanden.

Het houten schrijnwerk van de tweeledige ramen met rolluikkasten op het gelijkvloers bleef bewaard. Zowel de voordeur als de vensters op de verdiepingen zijn vervangen door pvc-schrijnwerk.