Geheel van twee gekoppelde villa’s in regionalistische stijl, respectievelijk gebouwd in opdracht van professor Nicolas Sibenaler en Fernand Flour, naar een ontwerp door de architect M. Steylen uit 1935.

Met een bouwaanvraag uit 1935 werd door bouwheer Sibenaler de toestemming gevraagd tot het bouwen van een villa ter hoogte van de hoek van de Kloosterlaan en de Waversebaan. Het betrof vermoedelijk professor Nicolas Sibenaler en zijn vrouw Berthe Gottigny, burgemeester van Heverlee in 1935 en één van de eerste vrouwelijke burgemeesters in België. Een ontwerp voor de villa op nummer 1 werd aangeleverd door architect M. Steylen. In datzelfde jaar werd een tweede bouwaanvraag ingediend door de heer Fernand Flour voor de bouw van nummer 3. Een aansluitende woning werd gebouwd, volgens een ontwerp van dezelfde architect. Aangezien beide bouwaanvragen nog geen maand verschillen, kan ervan uit gegaan worden dat de woningen gelijktijdig werden gebouwd.

Beide woningen liggen achterin ten opzichte van de straat, zoals de bouwvoorschriften vereisten. Een smalle tuin werd hierdoor gecreëerd ter hoogte van de Kloosterstraat enerzijds en de Waversebaan anderzijds. Deze voortuin wordt van de straat afgesloten door middel van een lage haag ter hoogte van nummer 1. Een houten hek tussen lage, wit bepleisterde pijlertjes verschaft toegang tot de woning. De lage, wit bepleisterde muur ter hoogte van nummer 3 met het inmiddels verdwenen houten hek, eveneens tussen pijlers, ditmaal in baksteen, maakte deel uit van de bouwaanvraag uit 1935.

Ondanks het feit dat beide woningen vermoedelijk gelijktijdig werden opgetrokken, manifesteert de woning nummer 3 zich als een echte toevoeging aan nummer 1. Karakteristiek en sprekend voor beide woningen zijn enerzijds de witte gevels, contrasterend met de rode pannen daken en anderzijds de scherpe puntgevels ter hoogte van de voor- en zijgevels. De gevels werden sober uitgewerkt met weinig decoratieve elementen. Een korrelige pleisterafwerking moet de gevels hun textuur geven. Dieperliggende venster- en deurpartijen en subtiel uitspringende erkers werden steeds voorzien van deze witte afwerking. Het is bijgevolg het spel van lichte en donkere (beschaduwde) geveldelen dat de gevels extra dynamiek geeft. Met de sobere uitwerking van de gevels en het gestileerd, maar monumentaal vormgeven van de puntgevels, creëert architect M. Steylen een eerder verzakelijkt regionalisme. Desondanks staat elke woning op zich en werden verschillen gecreëerd in de gevelopbouw, met een variatie aan gevelopeningen. Ook de plattegrond van de woningen is verschillend. Een complex dakenspel en enkele uitbouwen (waarvan sommige van latere datum), kenmerken vandaag de achtergevels van beide woningen. Het schrijnwerk werd bij beide woningen vervangen door pvc, maar lijkt grotendeels dezelfde indeling te hebben zoals weergegeven op de bouwaanvraag (zie de fijne roedeverdeling in het raam links van de voordeur van nummer 1). Afgezien van deze wijziging, blijven de gevels sterk overeenstemmen met de oorspronkelijke plannen.

De woning nummer 1 is een hoekwoning en heeft daarom zowel een sprekende voorgevel als linkerzijgevel (gericht naar de Waversebaan). De woning telt twee bouwlagen en een zolderverdieping, gevat onder een steil, rood pannen zadeldak. De woning telt twee traveeën, elk vervat in een puntgevel. Kenmerkend voor de puntgevels zijn de insprongen waar de puntgevel overgaat in de gevel. Deze gevels lopen vervolgens telkens schuin naar buiten. Dit motief versterkt het regionalistische karakter van het ontwerp. Zowel de voorgevel als de linker zijgevel worden gekenmerkt door sterk verspringende geveldelen waarbij een dieperliggend portaal, erkers en balkons, vooruitspringende puntgevels met uitkragende schoorstenen en een zwevende bloembak voor dynamiek zorgen, dit in combinatie met de imposante puntgevels met hoog oplopende dakranden. Eenvoudige, rechthoekige vensters en oculi werken de gevels open.

Achter de voordeur schuilt een grote hal die uitgeeft op een lange gang in de diepte van het perceel. Rechts van deze gang bevindt zich de traphal die de kelder met de zolder verbindt. De gang komt uit in de keuken die in verbinding staat met het terras en de tuin. De linker venstertravee omvat een fumoir aan de straatzijde, bereikbaar vanuit de hal. De gang maakt vervolgens de grote woonkamer bereikbaar die met zijn vensters uitkijkt op de Waversebaan. Tenslotte omvat deze travee een achterkeuken, in verbinding met de keuken in de rechtertravee. Deze plattegrond herhaalt zich op de verdieping waarbij drie kamers en een badkamer (gesitueerd boven de inkomhal) bereikbaar zijn vanuit de traphal en verbindende gang.

De voor- en rechter zijgevel van de woning op nummer 3 sluiten stilistisch aan bij nummer 1. De voorgevel van nummer 3 manifesteert zich echter vanwege zijn dieperliggend karakter en vanwege de afgesneden puntgevel als een toevoeging bij nummer 1. Het is deze puntgevel die bijna de volledige voorgevel bestrijkt. Deze woning telt twee op drie traveeën en omvat twee bouwlagen onder de steile bedaking bedekt met rode dakpannen. De centrale travee van de zijgevel omvat de toegang tot de woning. Het motief van de imposante puntgevel met schoorsteen herhaalt zich ook ter hoogte van deze zijgevel. De gevels van deze woning worden eveneens gekenmerkt door een plastische uitwerking door middel van erkers, balkons, verdiept gelegen vensters en een verdiept inkomportaal. Eenvoudige, rechthoekige vensters en oculi werken de gevels open.

De hal met in het verlengde het trappenhuis vormt de spil van de woning. Op de gelijkvloerse verdieping, langs de straatzijde, komen de eetkamer en de bureauruimte uit op deze as. Langs de achterzijde bevinden zich de keuken met de achterkeuken en het reeds overdekte terras. Deze plattegrond herhaalt zich op de verdieping waarbij vier kamers en een badkamer (ter hoogte van de inkomhal) zich rond de trap en overloop situeren. De ruimte onder het dak werd ingericht als zolderruimte. De woning is gedeeltelijk onderkelderd.