Ensemble van drie burgerhuizen opgetrokken volgens een bouwaanvraag uit 1903, waaruit de bouwheer niet kon worden afgeleid. De architect H. Marneff maakte de plannen op. De drie burgerhuizen vormen een ensemble in eclectische stijl met uitgesproken kenmerken van de neo-Vlaamserenaissance-stijl. Zowel de imitatie van speklagen, de trapgevels alsook de spitse bekroningen van de dakkapellen vinden aansluiting bij deze stijl.

De drie burgerhuizen lijken één geheel te vormen door een uniforme geveluitwerking. Desondanks maakt de licht terugwijkende lijstgevel van het centrale pand, geflankeerd door de trapgevels van de uiterste panden, de opdeling in drie individuele woningen leesbaar. De woningen tellen elk drie traveeën en een gelijk aantal bouwlagen onder een zadeldak. De uiterste panden nummers 27 en 31 onderscheiden zich door een trapgevel en een zadeldak met kruisende nok van zwarte leien. Nummer 29 heeft een zadeldak van rode pannen. Kenmerkend voor het ensemble is het rode bakstenen gevelfront, gemarkeerd door geprofileerde, hardstenen waterlijsten, en imitaties van traditionele speklagen. Een verschil in materiaalgebruik onderscheidt de gelijkvloerse van de hogere verdiepingen. De gelijkvloerse verdieping zet aan op een hardstenen plint met getraliede keldergaten. Dezelfde steen werd aangewend voor de speklagen en omlijstingen van de rondboogvensters in de linker traveeën en de inkomdeur in de rechter travee. Op de bovenverdiepingen is voor omlijstingen en speklagen gebruik gemaakt van witte natuursteen. Drie rondboogvensters doorbreken de eerste en tweede verdieping. Twee identieke vensters verlichten de zolderverdieping ter hoogte van de trapgevels, die vier treden tellen bekroond door een overhoeks topstuk. In deze ritmisch opgebouwde gevels, ligt de klemtoon telkens op de eerste verdieping, door middel van een balkon ter hoogte van het centrale deurvenster. Deze balkons met een decoratieve, gebuikte, gietijzeren borstwering, rusten op gegroefde voluutconsoles. Waar trapgevels de uiterste woningen afsluiten, wordt de centrale woning beëindigd door een klassiek hoofdgestel met een geprofileerde, houten kroonlijst, gedragen door consoles. Twee kleine dakkapellen, met spits uitgewerkte bedaking (zwarte leien en pinakel), doorbreken het dakvlak van deze woning.

Het ensemble bleef erg gaaf bewaard. De leesbaarheid van de drie woningen als één gelijktijdig ontworpen en opgetrokken geheel is dan ook groot. Het origineel bewaarde houten schrijnwerk ter hoogte van de nummer 29 draagt bij tot deze gaafheid. De ramen werden vernieuwd bij nummer 27 en bij nummer 31, met behoud van de T-verdeling. De houten, decoratief uitgewerkte inkomdeuren met traliewerk en bovenlicht bleven (al dan niet herschilderd) behouden.

De drie burgerhuizen hebben een identieke plattegrond van het klassieke enkelhuistype. De deurtravee omvat hierbij een inkomhal met in het verlengde een traphal die de verschillende bouwlagen van de woning met elkaar verbindt. Een keuken en bijkeuken grenzen aan de tuin. De venstertraveeën omvatten de verschillende leefruimtes, onderling verbonden volgens het systeem van enfilade. Een veranda parallel met de keuken geeft eveneens uit op de tuin.