In 1932 vroeg de heer René Mommens, een Leuvense handelaar in textiel, de toestemming tot het bouwen van drie eclectische burgerhuizen op de nummers 8, 9 en 10 van het Lodewijk Engelbertus van Arenbergplein te Heverlee. Alle drie werden ze ontworpen door de architect C. Goemans. De gekoppelde nummers 8 en 9 vormen een samenhangend ontwerp, nummer 10 wijkt daarvan af en staat op zich. Een sobere, maar statige vormentaal kenmerkt het ensemble, dat aansluit bij de markante reeks eclectische burgerhuizen die het beeld van het Lodewijk Engelbertus Van Arenbergplein bepalen.

Nummers 8 en 9 vormen een geheel van twee gespiegelde burgerhuizen, met onderling lichte verschillen. Beide rijwoningen hebben een venster- en deurtravee, waarbij de deurtraveeën aan elkaar grenzen. Volgens de bouwaanvraag zou de venster- en de deurtravee van nummer 9 aanvankelijk worden omgewisseld. Door ervoor te kiezen beide deurtraveeën te koppelen werd de samenhang tussen beide huizen versterkt. Beide traveeën liggen immers verdiept in het gevelvlak en onderscheiden zich hierdoor van de buitenste venstertraveeën. Beide woningen tellen drie traveeën en drie bouwlagen onder een rood pannen zadeldak. Een parement uit geelbruine baksteen wordt doorspekt met horizontale banden in similisteen, doorlopend over beide gevels. De gevels zetten aan op een lage plint uit blauwe hardsteen, doorbroken door keldergaten met smeedwerk, en voorzien van voetschrapers. Op het gelijkvloers rusten beide rechthoekige vensters telkens op doorlopende lekdrempels. Verschillend bij beide woningen zijn de inkomdeuren, met een afwijkende plattegrond als gevolg. Waar nummer 8 is voorzien van een brede koetspoort, is de toegang van nummer 9 een dubbele inkomdeur met hardstenen treden. Een doorlopende latei in similisteen vormt tevens de scheiding tussen het gelijkvloers en de bovenverdiepingen. Bij beide woningen zorgt een driezijdige erker voor grote lichtinval op de eerste verdieping. De basis van deze erker is opgetrokken in bak- en similisteen en wordt ondersteund door een sobere console. Beide erkers zijn voorzien van een geprofileerde kroonlijst (aangepast in nummer 8), waarop het balkon van de tweede verdieping aansluit, elk met een verschillende smeedijzeren borstwering. Een rechthoekig drielicht met deurvenster doorbreekt de tweede verdieping. De deurtravee is op de verdiepingen telkens opengewerkt door eenvoudige rechthoekige vensters, met een gestrekte latei en simili sluitsteen. De gevel wordt afgesloten door een aanvankelijk witgeschilderde houten kroonlijst op klossen en met tandlijst.

Het schrijnwerk bleef grotendeels intact bewaard. Uit historische foto’s blijkt dat ook de ramen op de gelijkvloerse verdieping van nummer 9 voorzien waren van een T-verdeling, zoals dit ook bij de overige ramen het geval is. Elk venster is voorzien van geprofileerd, witgeschilderd, houten schrijnwerk. Het centrale venster in de erker op de eerste verdieping is telkens een guillotineraam. Uit historische foto’s blijkt eveneens dat het schrijnwerk bij beide woningen wit was, dit werd herschilderd (donkerblauw) bij nummer 8. Beide voordeuren zijn, hoewel verschillend, oorspronkelijk. Nummer 8 heeft een (aanvankelijk witgeschilderde) houten vleugeldeur met panelen en drieledig bovenlicht, nummer 9 heeft een beglaasde, smeedijzeren vleugeldeur en bovenlicht (gehamerd glas).

Nummer 8 heeft een brede deurtravee, waarachter zich een eveneens brede inkomhal bevindt die eindigt in een vierkante traphal. Deze vormt de verbinding tussen de kelder- en de bovenliggende verdiepingen. Achter de trapzaal schuilt een (auto)berging, uitkomend op de achtertuin. De venstertravee omvat achtereenvolgend de woon- en eetkamer, gevolgd door een éénlaagse aanbouw met de veranda en keuken (groot daklicht in het plafond) en een achterkeuken. Deze plattegrond werd grotendeels aangehouden op de eerste verdieping en tweede verdieping waarbij zich in de deurtravee boven de hal en boven de berging (enkel eerste verdieping) eveneens kamers bevinden.

Nummer 9 kent een gelijkaardige enkelhuisindeling, hoewel licht gewijzigd. Hierbij bevindt zich ter hoogte van de deurtravee een smalle inkom en traphal ter verbinding van de kelder- tot zolderverdieping. In het verlengde van deze deurtravee bevonden zich de keuken en achterkeuken. De venstertravee omvatte net zoals nummer 8 een woon- en eetkamer in elkaars verlengde. Een veranda geeft ten slotte uit op de tuin. In 1949 vonden wijzigingen plaats op de gelijkvloerse verdieping. De veranda en keuken zoals gebouwd volgens de bouwaanvraag van 1932 werden vervangen door een gevelbrede, tweede woonkamer. De plattegrond van de eerste verdieping en tweede verdieping volgt hetzelfde principe als bij nummer 8.