Dit geheel van twee gekoppelde burgerhuizen in neoclassicistische stijl, werd kadastraal geregistreerd in 1901. Jan-Baptist Vandeneynden–Meulemans, een plafonneur uit Heverlee, gaf de opdracht om beide woningen gelijktijdig te realiseren. In 1920 werden zij samengevoegd, om vijf jaar later weer te worden opgesplitst.

Gekoppeld volgens repeterend schema, tellen de rijwoningen twee bouwlagen onder een zadeldak van rode pannen. De panden onderscheiden zich van elkaar door het verschil in het aantal traveeën. Waar nummer 145 een deur- en venstertravee omvat, telt nummer 147 nog een tweede venstertravee. Een gecementeerde lijstgevel met schijnvoegen verbindt beide woningen. Waar de gelijkvloerse verdieping eerder eenvoudig is uitgewerkt, met rechthoekige deuren en vensters in vlakke omlijstingen, is de verdieping rijker vormgegeven. De rechthoekige, door pilasters geflankeerde vensters zijn bekroond met halfronde geprofileerde waterlijsten op doorgetrokken imposten. Afgelijnd door de puilijst, wordt de bovenverdieping telkens gemarkeerd door een balkon op consoles, waarvan de gebuikte gietijzeren borstwering een decoratief patroon met florale motieven vertoont. Een doorlopende, houten kroonlijst met consoles en een tandlijst sluit de gevels af. Zowel de oorspronkelijke houten paneeldeuren met traliewerk en bovenlicht alsook het vensterschrijnwerk op de gelijkvloerse verdieping van nummer 147 bleven bewaard. De overige vensters hebben nieuw schrijnwerk naar historisch model.

Latere bouwaanvragen die in de loop van vorige eeuw werden ingediend, bevestigen dat beide woningen een klassieke enkelhuisplattegrond hebben. De invloed op deze plattegrond van het samenvoegen en opsplitsen van de woningen is onduidelijk. Kenmerkend zijn de circulatieruimtes in het verlengde van de inkomdeur, met inkomhal en lange gang. Een trap verbindt het souterrain met de zolderverdieping. De rechter venstertraveeën omvatten aanvankelijk telkens twee achter elkaar gelegen vertrekken (woon- en eetkamer), verbonden met de tuin. In nummer 147 is het oorspronkelijke interieur bewaard. Bijzonder en van grote erfgoedwaarde zijn de plafondschilderingen, schouwmantels en het binnenschrijnwerk.