Het hoekpand op het kruispunt van de Naamsesteenweg met de Hertogstraat heeft een kern die tot minstens de tweede helft van de 18^de eeuw teruggaat. Bouwhistorische elementen die nog afleesbaar zijn, zijn de verankerde gevel onder een steil oplopend schilddak en de zandstenen deuromlijsting.

Het hoekpand behoort tot de eerste golf van bebouwing die de Naamsesteenweg, één van de oudste woonkernen van de vroegere gemeente Heverlee, kenmerkt. Deze kern ontwikkelde zich voornamelijk langs de Naamsesteenweg, tussen de huidige Naamsepoort en het station van Heverlee.

Historiek

Deze 18^de-eeuwse constructie situeert zich ter hoogte van de hoek van de Naamsesteenweg en de Hertogstraat. Op de kaart van Ferraris (1771-1778) is duidelijk bebouwing zichtbaar ter hoogte van het huidige hoekpand. 19^de-eeuwse kaarten tonen eveneens bebouwing ter hoogte van dit kruispunt in de vorm van een L-vormig volume. In 1910 vraagt de toenmalige eigenaar, Alphonse Van Espen-Dekeyser, de toelating om een deel van zijn eigendom op de hoek van de Naamsesteenweg en Hertogstraat te slopen. Hij bezit op dat moment een grote woning die de huidige hoekwoning (nummer 241) en de naastgelegen woning (nummer 243) omvatte. Hij krijgt de toestemming om een nieuw pand op te trekken ter hoogte van het gesloopt volume op nummer 243; het huidige burgerhuis nummer 243 werd met deze bouwaanvraag gebouwd. Het hoekpand nummer 241 werd verbouwd tot een op zichzelf staande woning, en kreeg een nieuw, gecementeerd parement. Het ontwerp voor zowel de nieuwbouw als voor de verbouwing werd opgemaakt door de Leuvense architect Jean Dewit. De plannen bijgesloten bij deze bouwaanvraag tonen de nieuwe gevelafwerking van het hoekpand. Ook historisch fotomateriaal toont aan dat de gevel aanvankelijk voorzien was van een rijkelijke, neoclassicistische cementering met imitatievoegen en sierbanden. Gedurende de 19^de en 20^ste eeuw had het pand op het gelijkvloers een commerciële functie, eerst tabakswinkel Verheyden en vervolgens café door Van Espen. De decoratieve gecementeerde gevelafwerking die gedurende de 19de en begin 20ste eeuw de woning kenmerkte, is niet meer zichtbaar en is vervangen door een totaal vervlakte cementering.

Beschrijving

Het hoekpand telt drie bouwlagen en twee traveeën onder een steil, half schilddak van rode pannen. Van de historische, verankerde baksteenbouw, zijn muurankers te zien tussen de bouwlagen. De donkergrijze afwerking in crepi van de lijstgevels, op blauwe hardstenen plint, is recent. De houten kroonlijst met muizentand bleef bewaard.

In de smalle voorgevel trekt de segmentbogige voordeur vervat in een historische, zandstenen omlijsting met eenvoudige sluitsteen de aandacht. Verder is de gevel geopend met rechthoekige vensters. De bredere zijgevel richt zich naar de Hertogstraat en eindigt in een muur ter afsluiting van het perceel. Deze gevel wordt gekenmerkt door een gewijzigde gevelindeling. De vensters op de gelijkvloerse verdieping werden vergroot om te fungeren als etalage van de commerciële functie die zich ook vandaag nog op deze locatie bevindt. Het schrijnwerk werd vernieuwd.

De bouwaanvraag uit 1910 illustreert de plattegrond zoals deze bij de verbouwing van de woning door Jean Dewit voorzien was. Het is onduidelijk of deze plattegrond pas in 1910 vorm kreeg, of gedeeltelijk teruggaat op de 18^de-eeuwse toestand. De gelijkvloerse verdieping stond door middel van verschillende achter elkaar geschikte plaatsen in functie van de horeca en commerciële bestemmingen. Enkel de eerste ruimte werd onderkelderd. Een trap bevond zich achteraan in de hoofdbouw en verbond de verschillende verdiepingen met elkaar.