Dit burgerhuis in baksteenmodernisme werd kadastraal geregistreerd in 1938 en vormt een beeldbepalend hoekpand langs de Naamsesteenweg. Het gebouw situeert zich op een hoekperceel dat gevat zit tussen de Naamsesteenweg met haaks daarop de brug boven de Groenstraat die toegang verleent tot het Heilig Hartinstituut enerzijds, en de opvallend veel lager gelegen Groenstraat anderzijds. Met zijn kwartrond uitkragende en boven de kroonlijst doorgetrokken middentravee, richt het hoekpand zich uitgesproken naar de drukke Naamsesteenweg. Het pand bleef, onder meer door de aanwezigheid van het oorspronkelijke schrijnwerk, erg gaaf bewaard.

De driegevelwoning richt zich met de inkom en de kwartrond uitkragende en boven de kroonlijst doorgetrokken middentravee, naar de Naamsesteenweg. De zijgevel werd zodoende meer als blikvanger uitgewerkt dan de eerder secundaire voorgevel, gelegen op de rooilijn van de steenweg. De gevel gericht naar de Groenstraat werd meer gesloten uitgewerkt en fungeert als achtergevel. De keermuur in breuksteen die de brug met toegang tot de school kenmerkt, maakt deel uit van achtergevel. Een originele achterdeur met patrijspoort geeft uit op achterliggende kelders van de woning, handig gebruikmakend van het hoogteverschil van beide straten. Het burgerhuis ligt teruggetrokken achter de oprijlaan naar het Heilig Hartinstituut. De zo ontstane restruimte werd ingevuld als zijtuin, van de weg afgesloten door middel van een laag smeedijzeren hek in een geometrische vormgeving.

Het hoekpand op een onregelmatige plattegrond telt drie bouwlagen onder een zadeldak van rode (aanvankelijk zwarte) pannen. De drie gevels worden verbonden door een doorlopend parement van Belvedère-baksteen. Donkerbruine baksteen duidt subtiel de plint aan. Brede horizontale banden in witte bepleistering geven functioneel de scheiding tussen de verschillende bouwlagen aan en fungeren eveneens als latei voor de onderliggende vensters. De in een punt oplopende zijgevel wordt doorbroken door de centrale, kwartrond uitkragende travee, waarvan het volume doorloopt boven de dakrand. Verschillende grote en verticaal uitgelijnde vensterpartijen verlichten de achterliggende ruimte, mogelijk een traphal, en benadrukken zo de verticale geleding van deze travee. Waar deze travee terugspringt op de gelijkvloerse verdieping, bevindt zich de inkomdeur. Brede guillotineramen met grote glaspartijen werken de gelijkvloerse verdieping open. De eerste verdieping is langs de voor- en zijgevel veelvuldig voorzien van grote vensterpartijen, met een onderverdeling in roeden. Eerder kleine vensters werken de gevel open ter hoogte van de tweede verdieping. Het kenmerkende, originele en witgeschilderde houten schrijnwerk (ramen, voordeur en kroonlijst) bleef bewaard over de volledige woning.