De kleine villa in art-decostijl met cottage-invloeden werd gebouwd naar een ontwerp van architect A. Mommaels uit 1928 in opdracht van Reginald Meulemans. De woning ligt teruggetrokken op het perceel dat wordt omgeven door een hoge haag. Deze haag vormde een vereiste in de bouwvergunning en is intact bewaard.

De villa werd opgetrokken op een rechthoekige plattegrond met uitbouwen aan de voorgevel en de rechterzijgevel. De villa telt drie traveeën en twee bouwlagen onder een complex dak van rode pannen. Iedere gevel is met zorg vormgegeven door het rode baksteenmetselwerk, de vensters met afgesneden bovenhoeken en bakstenen rollagen, erkers, dakuitbreidingen en gemodelleerde houten zuilen en balustrades.

De nadruk bij het ontwerp kwam sterk te liggen op de uitwerking van de westelijke straatgevel en de zuidelijke zijgevel, bij de bouw van de woning nog gericht op het naastgelegen bos. De straatgevel is asymmetrisch opgebouwd, met traveeën van verschillende kroonlijsthoogte. Opvallend is de teruggetrokken, centrale inkompartij, overdekt door een lessenaarsdak en ondersteund door een schuine bakstenen zuil. Achter deze inkomhal situeert zich een vierkante trapkoker die de kelder met de zolder verbindt. Een driezijdige erker werkt de voorgevel ter hoogte van het gelijkvloers met de ‘fumoir’ open richting de straat. De linker travee omvat een garage onder gemansardeerd schilddak met dakraam. Een rechthoekige garagepoort werkt de gevel open. In het verlengde van de garage situeert zich op het gelijkvloers een wasplaats. Deze travee heeft een tweede trap, in verbinding met de verdieping. De zuidelijke zijgevel is symmetrisch uitgewerkt rondom de centrale, brede terrasdeur. Over de volledige gevelbreedte is er een houten, overdekt terras. Dit terras wordt overdekt door een lessenaarsdak, steunend op geriemde houten zuilen. In dit lessenaarsdak werd bovendien een klein balkon ingewerkt, met een houten balustrade. De noordelijke zijgevel werd eerder gesloten uitgewerkt vanwege de beperkte buitenruimte langs deze zijde van het perceel. De garage en wasplaats, de eerder functionele vertrekken dus, situeren zich dan ook in deze travee. Hier werd ook een alternatieve en kleinere trapkoker in ondergebracht, mogelijk voor circulatie in functie van het huishouden, gescheiden van de meer prestigieuze, centrale trapkoker in de centrale deurtravee. De oostelijke achtergevel opent zich wel naar de achtertuin, maar werd volgens het plan van 1928 eerder eenvoudig uitgevoerd met achterdeuren op het gelijkvloers en vensters ter hoogte van beide bouwlagen. In 1938 werd, eveneens op vraag van R. Meulemans, een uitbreiding voorzien tegen de achtergevel. Deze uitbreiding werd decoratief uitgewerkt met een erker, gericht naar de tuin, en vindt vormelijk aansluiting bij het ontwerp van 1928. In 1955 werd door de architect Frans Vandendael een voorstel voor het wijzigen van de inkompartij ter hoogte van de voorgevel ingediend. Deze wijzigingen lijken niet te zijn uitgevoerd.

Ondanks deze wijzigingen, bleef de villa erg authentiek bewaard en bleven de troeven van het ontwerp van A. Mommaels; de invloeden van de cottagestijl die zich vertalen in de complexe dakstructuur, het decoratief aangewende houtwerk, de uitbreidingen in de gevels sterk leesbaar en beeldbepalend voor deze woning. Het originele schrijnwerk werd vernieuwd. De originele roedeverdeling in rastervorm werd geherinterpreteerd bij de nieuwe ramen.