Architect Maurice Haesevoets ontwierp in 1975 een erg moderne woning voor Victor Doyen. De vrijstaande woning is ingebouwd in de helling van een perceel tussen de Oud-Heverleestraat en de spoorlijn. De woning presenteert zich aan straatzijde als een uitgezuiverd ontwerp van twee gestapelde bouwlagen. De verschillende bouwlagen wisselen transparantie af met geslotenheid, afgestemd op de achterliggende functies, namelijk dag- en nachtruimtes of primaire en secundaire ruimtes.

De vrijstaande woning werd opgetrokken op een langwerpig perceel, gevat tussen de Oud-Heverleestraat en de spoorweg tussen Charleroi en Leuven. Het perceel werd gedeeltelijk uitgegraven en loopt hellend af richting spoorweg. Dit maakte het mogelijk voor de architect om een moderne woning te ontwerpen, opgebouwd in een betonstructuur, die zich gedeeltelijk in de helling bevindt. De woning telt bijgevolg drie bouwlagen onder een plat dak waarbij de kelderverdieping uitgeeft op het lagere niveau van de achtertuin. De gelijkvloerse verdieping met voordeur op het niveau van de Oud-Heverleestraat kijkt uit op deze achtertuin in de vorm van een bel-etage.

De gelijkvloerse verdieping werd als een licht volume ontworpen: enkele dragende muren in donkerbruine baksteen lopen door buiten de grenzen van de woning en worden verbonden door grote vensterpartijen van nulpas tot plafond, voorzien van zwarte, stalen kozijnen. De leesbaarheid van de plattegrond wordt hierdoor vergroot. Deze grote vensterpartijen geven deze bouwlaag een zeker transparantie die in sterk contrast staat met de eerste verdieping, uitgewerkt als een solide en gesloten blok van witgeschilderde baksteen, gericht naar de straat. De gelijkvloerse verdieping rust echter op de meer solide basis van de kelder. De kelderverdieping geeft uit op de tuin met een garagepoort en één venster ter verlichting van de achterliggende functionele, secundaire vertrekken. Het gelijkvloers richt zich ook transparant naar de achtertuin, en kijkt met een terras, volledig van glazen wanden voorzien, uit op de tuin. De open woonkamer met zithoek alsook de eethoek staan zo in directe verbinding met de achtertuin. De zuidelijke zijgevel werd eveneens voorzien van een groot venster, opnieuw gevelvullend van de vloer tot het plafond, ter hoogte van de woonkamer. De noordelijke zijgevel daarentegen werd erg gesloten uitgewerkt ter hoogte van de keuken langs de tuinzijde en een bureauruimte langs de straatzijde. De eerste verdieping profileert zich als een afzonderlijk volume, licht uitkragend op de gelijkvloerse verdieping langs de straatzijde en sterk teruggetrokken langs de tuinzijde. Deze bouwlaag heeft zo een kleinere footprint. Enkele verticale vensters werken dit erg gesloten volume open langs de achter- en zijgevels en verlichten zo de achterliggende slaapvertrekken. De drie bouwlagen worden verbonden door een centrale trappenpartij die de spil van de woning vormt.