Het ensemble van vijf identieke eclectische burgerhuizen werd gebouwd in 1912 naar ontwerp van architect Theo Van Dormael in opdracht van de gebroeders Nijs en Van Dormael zelf. Het ensemble bestaat uit vijf haast identieke burgerhuizen, waarvan de gevelcomposities een uniform schema volgen. Het ensemble maakt deel uit van de kenmerkende uniforme straatwanden, opgetrokken in een eclectische stijl refererend naar de traditionele bak- en zandsteenstijl, die beide zijden van de Prins de Lignestraat kenmerken. Het ensemble gaat een sterke relatie aan met de overige bebouwing in de Prins de Lignestraat, die grotendeels in 1906 tot stand kwam naar ontwerp van architect Theo Van Dormael.

Met een gevelbreedte van elk twee traveeën, omvatten de rijwoningen een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak met rode pannen. De lijstgevels volgen de hellingsgraad van de Prins de Lignestraat, waardoor muurbanden, plinten, muuropeningen en kroonlijsten bij iedere lijstgevel verspringen. De gevels in rode en witte geglazuurde baksteen rusten op een plint in blauwe hardsteen. De gevels worden horizontaal belijnd door waterlijsten en muurbanden. De linkse venstertravee en de rechtse deurtravee ritmeren de gevels verticaal. Segmentboogvormige vensters en deuren openen de gevels en werden alternerend geschikt, wat resulteert in een dynamische geveluitwerking. Deze geleding weerspiegelt de interne indeling van de woningen. De bovenste twee bouwlagen liggen deels verdiept in het gevelvlak en worden langs de bovenzijde afgeboord door middel van een dubbele muizentandfries. De nadruk komt op de linkse venstertravee te liggen omwille van de breedte van deze travee, alsook door de aanwezigheid van het balkon, voorzien van een smeedijzeren balustrade, ter hoogte van de tweede verdieping. Het originele schrijnwerk met typerende vierkante roedeverdeling aan de bovenzijde van het opengaande raamwerk bleef op verschillende plaatsen bewaard. De houten kroonlijsten, ondersteund door consoles, alsook de houten voordeuren met lichten en smeedwerk bleven intact bij de nummers 5 tot 11. In 1972 werd ter hoogte van nummer 3 het souterrain gewijzigd en werd een winkelpui voorzien op dit niveau. Ook het schrijnwerk van voordeur en kroonlijst werd hier vernieuwd.

De burgerhuizen worden gekenmerkt door een klassieke planindeling die sinds de 19de eeuw gangbaar was. Kenmerkend voor deze traditionele opbouw van de woning is de smalle deurtravee, waarachter zich de hal met in het verlengde het trappenhuis bevindt dat de kelder met de zolder verbindt. Achter het trappenhuis bevinden zich op de tussenverdieping de functionele ruimtes met keuken. Ter hoogte van de brede venstertravee situeren zich aan zuidoostelijke zijde de verschillende leefruimtes in enfilade, uitkijkend op de achtertuin.