Volgens het kadaster was Henricus Louckx, ondernemer te Leuven, in 1848 eigenaar van een pand ter hoogte van de Tervuursesteenweg, op de grens met Bertem en de grens van het gehucht Terbank. Deze bebouwing werd reeds weergegeven op de Atlas der Buurtwegen uit 1841. Uit de evolutie van het pand zoals weergeven door de kadastrale schetsen blijkt dat het huidige diephuis sinds 1848 ongewijzigd bleef. Verschillende uitbreidingen vonden plaats, maar dit diephuis bleef onveranderd. Het diephuis wordt gekenmerkt door een 19^de-eeuwse witgeschilderde, neoclassicistische gevel en met florale motieven beschilderde bovenlichten.

In 1954 kreeg het hoofdgebouw met aanpalend bijgebouw zijn huidige vorm als woonhuis. Hiertoe werden in opdracht van Jozef Roelants, toenmalige eigenaar, twee schuren afgebroken. Architect C. Reynaert richtte bij deze grondige renovatie het diephuis en de aan de oostelijke gevel aanpalende, overgebleven schuur in tot één woonhuis.

De dorpswoning is opgebouwd uit een diephuis van twee traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak met rode pannen met de nok loodrecht op de straat. Een aansluitend, kleiner breedhuis van één bouwlaag telt drie traveeën onder een pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat en hecht zich in het oosten aan het diephuis. Zowel het diephuis als het breedhuis hebben verankerde bakstenen gevels die werden witgeschilderd.

De voorgevel van het diephuis is opgevat als een lijstgevel, geleed door een hardstenen cordonlijst en een houten kroonlijst op klossen. Een driehoekig fronton vormt de bekroning, geopend door een ronde oculus met vlakke, hardstenen omlijsting en schrijnwerk met gekruiste roedeverdeling. De gevel wordt ter hoogte van beide bouwlagen opengewerkt door middel van rechthoekige vensters per travee. De vensters zijn voorzien van rechthoekige, hardstenen omlijstingen op de begane grond en rondboogvormige omlijstingen op de bovenverdieping. De lekdrempels van de begane grond steunen op twee hardstenen klossen. In de bovenlichten bevinden zich panelen die rijkelijk beschilderd zijn met florale motieven. De eerste travee van het aanpalende breedhuis omvat een rondboogvormige deur omlijst door natuurstenen negblokken, een historiserende toevoeging uit 1954. Boven de deur is een rondboogvormige nis uitgespaard voor een Mariabeeld (verdwenen). De twee volgende traveeën worden opengewerkt door rechthoekige vensters met een hardstenen lekdrempel, een gestrekte latei en een bakstenen ontlastingsboog. Een dakvenster met rechthoekige opening doorbreekt het zadeldak centraal in deze gevel. Deze gevelgeleding dateert van 1954 waarbij de schuur werd omgebouwd tot woonhuis. Het schrijnwerk is vernieuwd.

Parallel aan het woonhuis ligt een schuur onder twee zadeldaken, waarvan het meest oostelijk schild langer is en onder kleinere hellingsgraad ligt. De achterbouw is geopend door verschillende poorten. Alle gevels zijn wit geschilderd. Deze schuren werden niet kadastraal geregistreerd.