De haaks op de straat ingeplante langgestrekte hoeve gaat terug tot de eerste helft van de 19^de eeuw, behoort tot de oudste nog bewaarde bebouwing langs de Tweekleinewegenstraat en getuigt van het agrarische karakter dat Heverlee kenmerkte tot aan het midden van de 20^ste eeuw.

Historiek

Voortgaande op een oude foto betrof het voorheen een langgestrekte hoeve op rechthoekige plattegrond, bestaande uit een schuur-, woon- en stalgedeelte.

De eerste weergave op kaart dateert van 1841 (Atlas der Buurtwegen). In 1865 werd een vergroting van het aanvankelijk rechthoekige pand kadastraal geregistreerd. Deze vergroting betrof een verlenging van één travee aan de oostzijde met een smalle uitbouw tegen de oostelijke zijgevel. Een bouwnaad ter hoogte van deze travee en een breuklijn in het voorste dakschild zijn zichtbaar op een foto uit 1985, waar trouwens ook de oorspronkelijke aandaken nog te zien zijn. Het volume werd op een later tijdstip aan de westzijde voorzien van een verankerd volume met grote poort onder lessenaarsdak. In 1947 werd de hoeve opgedeeld in twee woonentiteiten waarbij de huidige opdeling van het pand ontstond. In 1949 werd door de eigenaar de toelating verkregen tot het heropbouwen van zijn afgebrande schuur en stal volgens de oorspronkelijke toestand. Er bleven geen plannen over deze wederopbouw bewaard. Het is dus onduidelijk op welke delen van de hoeve deze wederopbouw betrekking heeft en in welke mate de oorspronkelijke 19^de-eeuwse langgestrekte hoeve bewaard bleef na de oorlogsvernielingen. Bepaalde zichtbare elementen zoals de ankers in de gevels, de westelijke, naar de straat georiënteerde puntgevel met zichtbare muurvlechtingen in het metselwerk, de in 1985 nog aanwezige schouderstukken en aandaken alsook de historische gevelgeleding doen vermoeden dat de hoeve grotendeels intact bleef gedurende de oorlogsperiode. Bij de recente vernieuwing van de dakbedekking verdwenen de schouderstukken alsook de aandaken.

Beschrijving

De haaks op de straat ingeplante, langgestrekte hoeve van één tot anderhalve bouwlaag onder vernieuwd zadeldak en met een gevelbreedte van acht traveeën klimt op tot de eerste helft van de 19^de eeuw. De verankerde baksteenbouw wordt gekenmerkt door een onregelmatige travee-indeling op een gecementeerde plint. De zuidelijk georiënteerde gevel wordt geopend door vijf in oorsprong beluikte vensters onder beschilderde latei en twee rechthoekige deuropeningen met vernieuwde hardstenen omlijstingen. Onder de dakrand bevinden zich twee kleine mezzanino-vensters. De eerste en meest linkse travee is breder en heeft (duidelijk zichtbaar op oude foto’s) een bouwspoor van een oorspronkelijke poorttoegang: een rechthoekige opening onder houten latei en voorzien van zandstenen negblokken werden ingevuld met baksteenmetselwerk en een rechthoekig klein venster, aanvankelijk voorzien van een houten luik. De westelijk georiënteerde puntgevel in baksteenmetselwerk heeft muurvlechtingen. Aan de westzijde van de woning is een later toegevoegd volume onder lessenaarsdak aangebouwd met een vleugelpoort onder houten latei. Ter hoogte van de oostzijde is een kleiner volume onder zadeldak aangebouwd. De nagenoeg volledig geel geverfde hoeve is op heden onderverdeeld in twee woningen, waarbij de eerste zeven traveeën onderdeel uitmaken van woning nummer 8 en de laatste travee met aanbouw onderdeel uitmaken van woning nummer 10. Recent schrijnwerk kenmerkt de gevelopeningen van nummer 8.

Het voorliggende erf en tevens de toegang tot de woningen vanaf de straat is met ronde keien geplaveid.