De modernistische burgerwoning werd in 1936 opgetrokken in opdracht van Emiel Calewaert–Van Hougaerden, bediende uit Heverlee. De woning naar ontwerp van architect Louis Van Roy, van wie reeds enkele modernistische panden in de Leuvense binnenstad gekend zijn, wordt gekenmerkt door een erg plastische vormgeving waarbij in- en uitspringende geveldelen, gebogen gevelelementen refererend naar de pakketbootstijl, een sterke horizontale geleding alsook grote vensterpartijen schatplichtig zijn aan het modernisme. Grote gelijkenissen zijn te trekken met de gevelopbouw van het buurpand nummer 183 uit hetzelfde jaar, eveneens naar ontwerp van Louis Van Roy.

De rijwoning sluit aan bij de aanpalende woningen nummers 181 en 183, eveneens van een modernistisch ontwerp en voorzien van een gedeeltelijk verharde voortuin. Deze voortuinen worden van de straat afgesloten door middel van lage omheiningsmuren. Een in rode baksteen gemetste tuinmuur met bakstenen pijlers en hardstenen dekstenen, verbonden door buisleuningen en met een geometrisch vormgegeven poortje (verschillend van de bouwaanvraag), sluit de voortuin af van de straat.

Het enkelhuis telt twee bouwlagen en twee traveeën boven een plint van verticaal gemetste, felrode baksteen en onder een zadeldak bedekt met donkere pannen (vernieuwd). De linkerdeurtravee en de rechter venstertravee worden horizontaal met elkaar verbonden door middel van travee-overschrijdende gevelelementen. De gevel buigt af naar de blinde rechter zijgevel, opgetrokken in rood baksteenmetselwerk. De hoger opgetrokken deurtravee loopt door in de attiek. Voor het parement werd platte, gele baksteen aangewend, gemetst in halfsteens verband met Dudokvoeg. De rechthoekige inkomdeur wijkt sterk terug waardoor een inpandig portaal, bereikbaar via drie hardstenen treden, wordt gecreëerd. De venstertravee buigt af naar dit portaal en wordt opengewerkt door twee rechthoekige vensters, elk met een hardstenen lekdrempel. Een bakstenen rollaag verbindt de venster- en deurtravee ter hoogte van deze bouwlaag. Beide traveeën liggen op de eerste verdieping vervat in een erker met gebogen uiteinden, opengewerkt als balkon ter hoogte van de deurtravee. Deze erker wordt omlijst door een wit bepleisterd basement, een latei en een eveneens wit geschilderde kroonlijst. De erker omvat rechthoekige vensters ter hoogte van de venstertravee. Een deurvenster werkt de gevel open ter hoogte van de deurtravee en maakt het balkon toegankelijk. Een hardstenen lekdrempel en deksteen met buisleuning benadrukken de gebogen vorm van deze erker. De deurtravee loopt ter hoogte van de zolderverdieping door in de attiek, gebogen aan de rechter zijde en voorzien van een rechthoekig venster met hardstenen lekdrempel en bakstenen rollaag. Zowel de attiek als de lager gelegen venstertravee worden bekroond met een gebogen kroonlijst (vernieuwd). Met uitzondering van de houten voordeur met centraal een rechthoekig licht, werd het oorspronkelijke schrijnwerk vernieuwd naar de oorspronkelijk raamverdeling, met behoud van de verticale roeden in het bovenlicht van de vensters op de begane grond.

Ondanks de modernistisch vormgegeven gevel, wordt de plattegrond op het geknikte perceel gekenmerkt door een klassieke enkelhuisindeling. De linker deurtravee omvat hierbij een hal en het trappenhuis dat de kelder met de zolder verbindt. In een uitbouw die de knik van het perceel volgt werden achtereenvolgens de keuken en een achterkeuken ondergebracht. De brede venstertravee omvat een woonkamer en eetkamer in enfilade. Ter hoogte van de eetkamer een veranda. De eerste verdieping telt een gevelbrede kamer langs de straatzijde, een tweede kamer in de venstertravee en twee kamers in de aanbouw van de deurtravee. Onder het dak werd één grote zolderkamer ondergebracht.