Deze bedevaartsweg loopt vanuit het oosten naar Wezemaal. Wezemaal was vanaf ongeveer de 14de eeuw een belangrijke bedevaartsoort ter verering van het Sint-Jobsbeeld dat er in de Sint-Martinuskerk was opgesteld. De verering van Sint-Job kende een hoogtepunt in de 15de eeuw, men kwam van heinde en verre, zelfs uit het buitenland. Na 1520 valt de bedevaart terug, een algemene tendens die ook op andere plaatsen is vastgesteld.
De bedevaartsweg (“S. Jobswegh”) staat voor het eerst weergegeven op een kaart uit 1657 die de eigendommen van de abdij van Park weergeeft. Vermoedelijk gaat het gebruik van de weg terug tot de 15de en 16de eeuw wanneer de pelgrimage zijn hoogtepunt kende. De pelgrims vermeden door dit voetpad de drukkere verbindingswegen die ook aanwezig waren. Op de bekende historische kaarten zoals de kabinetskaart van de Ferraris en de latere kaarten staat de weg ook afgebeeld. Op de Poppkaart wordt de weg als ‘Sint-Jobweg’ vermeld. De weg wordt nog altijd Sint-Jobspad en Sint-Jobsweg genoemd. Waar hij onder langs de Beninksberg loopt is het een onverhard pad, verder naar het oosten is het een verharde straat.