De Sint-Reneldisschool is de lagere school van Egenhoven, in de jaren 1930 gebouwd naar een ontwerp van Paul Van Dormael in opdracht van de paters jezuïeten. Geëvolueerd vanuit het parochiehuis van 1931, kende de school verschillende uitbreidingsgolven afgestemd op de groeiende gemeenschap van Egenhoven.

Historiek

De lagere school van Egenhoven ging op 14 september 1931 van start in het parochiehuis Sint-Reneldis, genoemd naar de patroonheilige van de parochie. Deze was in datzelfde jaar gebouwd in opdracht van de paters jezuïeten, die de parochiediensten in Egenhoven verzorgden. Als architect werd Paul Van Dormael aangesproken. Deze parochiezaal vormt de basis van de huidige school. Het parochiehuis bestond uit een rechthoekig volume dwars op de straat van één bouwlaag en vier traveeën, in een rode baksteenbouw met segmentbogige muuropeningen. Dit volume vormt de eerste bouwlaag van het huidige schoolgebouw en is in de straatgevel duidelijk herkenbaar door de beeldnis met een beeld van Sint-Reneldis met eronder een hardstenen herdenkingsplaat die getuigt van deze bouwfase ‘Ste. Reneldis Parochiehuis 1931’.

Eén klas was al snel niet meer toereikend waarop reeds in 1933 het bestaande volume ten noorden uitgebreid werd met twee klaslokalen. In 1934 kon de uitgebreide school in gebruik genomen worden. In 1937 werden opnieuw vergrotingswerken uitgevoerd, waarbij twee extra klassen als extra bouwlaag werden toegevoegd op de bestaande schoolgebouwen uit 1934. Paul Van Dormael kreeg bij beide uitbreidingswerken in 1933 en 1937 opnieuw de opdracht toegewezen, waarop deze in ontwerp volledig aansloten bij het gebouw uit 1931.

Een hoogtepunt bereikte de school in 1961 wanneer eveneens in het centrum van Egenhoven, nabij de school, de wijk Kapelberg werd gebouwd en veel jonge gezinnen zich in Egenhoven kwamen vestigen. Met de komst van deze wijk besloot de school in datzelfde jaar nogmaals uit te breiden met één klas. Ondanks het feit dat deze uitbreiding 30 jaar na de bouw van de eerste klas plaatsvond, werd opnieuw Paul Van Dormael aangesproken. Deze besloot om zijn ontwerp volledig te doen aansluiten bij de bestaande schoolgebouwen.

Tenslotte werd in 1966 het hoofdgebouw voor een laatste maal uitgebreid. Ditmaal werd de architect Antoon Elsen aangesproken voor de bouw van drie extra klaslokalen. Daartoe werd een tweede bouwlaag opgetrokken boven het voormalige parochiehuis. Antoon Elsen brak met de stijl van P. Van Dormael en opteerde voor een eenvoudige toevoeging met rechthoekige vensters. Aangezien er zich in dit verdiep vandaag rondboogvormige raamopeningen bevinden, is het niet duidelijk of de bouwaanvraag uiteindelijk anders werd uitgevoerd of dat deze vensters op een later tijdstip werden aangepast. In latere periodes werden uitbreidingen op het niveau van de speelplaats toegevoegd.

Beschrijving

De Sint-Reneldisschool bestaat uit een rood bakstenen gebouw, haaks op de straat geplaatst. Het gefaseerd gebouwde schoolgebouw werd tussen 1931 en 1961 opgetrokken naar ontwerp van Paul Van Dormael. Hij garandeerde een sterk uniform uitzicht gekenmerkt door de hoger dan de nok opgetrokken hoekzuilen en een doorlopende rondboogfries. Het schoolgebouw bestaat uit twee bouwlagen van achtereenvolgens vier brede traveeën, een traveebrede traptoren, gevolgd door een volume van drie traveeën, allen onder platte bedaking. De zuidelijk georiënteerde straatgevel is een gesloten baksteengevel op gecementeerde en grijs beschilderde plint en wordt gekenmerkt door twee pilasters ter hoogte van de twee bovenste bouwlagen en centraal in de gevel met ertussen de beeldnis en de herdenkingsplaat. Twee pilasters ter hoogte van de twee onderste bouwlagen sluiten de gevel af. De oostelijke zijgevel illustreert de gefaseerde ontwikkeling van het gebouw: de begane grond wordt gevormd door het vroegere parochiehuis uit 1931 ontworpen door Paul Van Dormael. Het is een rode baksteenbouw met segmentbogige muuropeningen. Dit volume werd in 1966 met een bouwlaag verhoogd, onder platte bedaking. Architect A. Elsen zorgde zowel door het gebruik van de lichtere baksteen als door de rondbogige vensters voor een stijlbreuk, hoewel hij de geaccentueerde opdeling van de traveeën verderzette. De traptoren op vierkante plattegrond werd met één verdieping hoger opgetrokken dan de rest van de school en torent zo boven het schooldomein uit. Het torenvolume op vierkante plattegrond wordt gekenmerkt door hoekpilasters die boven de dakrand uitsteken en op de vier zijden spaarvelden insluiten die worden geopend door rechthoekige en segmentboogvormige vensters en afgesloten door een steekboogfries. Het meest noordelijke volume wordt op beide bouwlagen geopend door segmentbogige vensters, een steekboogfries sluit de gevel af. De westelijke zijgevel vormt praktisch een weerspiegeling van de oostelijke zijgevel, op een later tijdstip van aanbouwen op de gelijkvloerse verdieping voorzien. Al het schrijnwerk werd vernieuwd.

Ten oosten en westen van het gebouw zijn verharde speelplaatsen gelegen. Aan oostzijde is de speelplaats van de straat afgescheiden met een smeedijzeren hekwerk tussen zware bakstenen pijlers verbonden door een betonnen plint. Aan westzijde is er een eenvoudige bakstenen muur.