Stadswoning met oudere kern die vermoedelijk teruggaat tot de 17de eeuw en met een lijstgevel uit 1859, die in de 20ste eeuw van een nieuw parement werd voorzien.

Historiek

Bij het opstellen van de Mechelse wijkboeken in 1647 was dit huis, dat geen eigen huisnaam droeg, eigendom van de erfgenamen van Peeter Lapostole, die ook het naastgelegen hoekhuis met de Heembeemd genaamd "De Twelf Apostelen" bezaten.

De historische kern van het pand bleef behouden, zoals vanaf de straat vermoed kan worden door de erg steile dakhelling. De oude kern werd verder ook vastgesteld tijdens een interieurbezoek in 2016. In 1859 kreeg eigenaar de Cannart d'Hamale de toelating om de voorgevel van het pand te verbouwen tot een lijstgevel naar een ontwerp van P.J.A. De Cocq. De onregelmatige gevelopstand op het gelijkvloers en het schouderboogvormig dakvenster op het plan van de bestaande toestand verwijzen naar de oude kern van het pand. Het plan met de nieuwe toestand toont de nog bestaande lijstgevel met rondboogvensters op de verdieping. Op het gelijkvloers werden in 1859 een dubbele deur en een winkelpui ingebracht.

De gelijkvloerse gevelopstand werd later vervangen door een gevelbrede winkelpui met centrale toegangsdeur. De aanvraag voor deze verbouwing, die vermoedelijk plaatsvond in het eerste kwart van de 20ste eeuw, kon niet teruggevonden worden. Hoogstwaarschijnlijk werd op dat ogenblik ook de nog op de verdieping aanwezige gevelbekleding in witte en bruine faiencetegels aangebracht.

In 1986 werd een aanvraag ingediend voor de verbouwing van de voorgevel naar de huidige (2018) situatie. Een foto in het dossier van de bestaande toestand toont de toen afgebroken gevelbrede winkelpui met centrale inkomdeur.

Beschrijving

Stadswoning met oudere, wellicht 17de-eeuwse kern en lijstgevel uit 1859 die in de 20ste eeuw een nieuw parement en nieuwe indeling kreeg. Het pand heeft twee bouwlagen en twee traveeën onder een steile, traditionele houten gordingenkap met gestapelde schaargebinten en windschoren, bekleed met kunstleien. De voorgevel bewaart op de verdieping de twee midden-19de-eeuwse rondboogvensteropeningen, maar heeft een 20ste-eeuws parement met witte faiencetegels, verlevendigd met bruine faiencetegels voor de suggestie van speklagen, hoekstenen en steigergaten en voor decoratieve motieven boven en onder de rondboogvensters op hardstenen onderdorpels. Vernieuwde kroonlijst en vensterschrijnwerk. In 1986 gewijzigde gevelopstand op het gelijkvloers.

Het interieur toont op de verdieping een moerbalk die loopt van de voorgevel tot de achtergevel en rust op geprofileerde consoles in witte natuursteen; de balksleutels zijn versierd met een rondstaaf en een zaagtandmotief. Op zolder bevindt zich een grotendeels bewaarde traditionele houten gordingenkap met twee gestapelde schaargebinten en windschoren.