Samenstel van twee traditionele diephuizen die opklimmen tot de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw, en in 1765 werden verenigd tot één eigendom. De huisnamen "De dry Bellen" en "De Papegaey" dateren respectievelijk uit de late en de vroege 16de eeuw. Tijdens de eerste helft van de 19de eeuw werden de oorspronkelijke topgevels verbouwd tot de huidige neoclassicistische lijstgevel.

Rijwoning van vier traveeën en vier bouwlagen onder parallelle afgewolfde zadeldaken van ongelijke diepte (nok loodrecht op de straat). Beide diephuizen waren oorspronkelijk drie traveeën breed, zoals blijkt uit de insteekverdieping. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel is op de begane grond en insteekverdieping voorzien van smeedijzeren muurankers. Regelmatig ordonnantieschema opgebouwd uit registers van rechthoekige muuropeningen, haast vierkant op de insteekverdieping en in de topgeleding, de bovenvensters op kordonvormende lekdrempels. In de rechter travee van de verder verbouwde pui, is een geprofileerd, rechthoekig deurkozijn uit zandsteen bewaard. Van het oorspronkelijk klassieke hoofdgestel als gevelbeëindiging, rest de vernieuwde kroonlijst op een geprofileerde daklijst.

Achtergevels: punt- en trapgevel in bak- en zandsteenbouw met aangepaste ordonnantie.